S5006923

MOMtTYfl

SZCZĘSNY

Mówił co?

NIEZNAJOMY

Mówił: „Szklanki wody".

SZCZĘSNY

Dali mu?    “

NIEZNAJOMY

Jeden w tłumie chciał lud odwrócić namową od zapędu... chciał, aby sądowi oddano nieszczęśliwego...

Bwaęnnu ściska ca rękę.

Potem jakiś ksiądz zbliżył się 1 słuchał spowiedzi... spowiadający się był nieco roztargniony i patrzał często...

SZCZĘSNY

Nie dręcz mnie... patrzał w stronę zamku... czekał... ** jeszczo ozekoi...

. NIEZNAJOMY

Spokojny był... i uśmiechnął się... potem otworzył dłoń ściśnioną — w dłoni była papierowa tabakierka — zażył i jednemu człowiekowi, co nic nie mówił i patrzał na niego, oddal tabakierkę...    *

Bstosęsny wyciąga rękę, ale nagle Ją odsuwa machinalnie.

Krótko cierpiał...

SZCZĘSNY

Jak krótko?

NIEZNAJOMY

Pół minuty, nie więcej.

Bectfeny dobywa zegarka I patrzy.

SZCZĘSNY

Ale to długo... patrz, jak to długo... widzisz, żo ja spokojny... Bądź zdrów...

Chce Uć.

NIEZNAJOMY

Szczęany, na mllofić Boga, gdzie idziesz?

SZCZĘSNY

Ale... idę odczepić ojca z szubienicy.

NIEZNAJOMY

Spokojnoćd — rozwagi, mój przyjacielu!

SZCZĘSNY

Ja nie zabiłem ojca mego — ale gdybym byl pojechał z ludimi przed kilką godzinami, to mój ojciec jeszcze *“ by żyt... Ale ja nie zabiłem mego ojca. — Czy sądzisz, że ja mógłbym był go obronić?

NIEZNAJOMY

Nie, na Boga nic!

SZCZĘSNY

Tak! — przysięgam, tak. mogłem go byt obronić— Przekonaj mnie, ie nie — bo padnę trupem na podłogę- ¹⁰ NIEZNAJOMY

On nie może płakać... Szczęsny— daj rękę.

Kładzie mm te tffef USUrkf.

SZCZĘSNY

O!— tabakierka—

Sołrjm aof i dychać łkanie*

NIEZNAJOMY

Biada! biada!

SZCZĘSNY

Patrz — na tabakierce mój portret, kiedy byłem dzieckiem... Widzisz, miałem taką różową twarz... taki uśmiech- ^m ojciec mnie takim całował i pieścił na kolanach- Biedny mój ojcze! biedny mój ojcze!... Idź, bo ty płakać nie możesz... zaklinam ciebie, nie patrzaj na mnie— ja chcę być dzieckiem...

[PrayetoMl BUJOA.

Nowacki, DAlola VI - te 401