W przypadku częściowego sprężenia dla przekroju zespolonego. Odpowiednie analiza stanu granicznego rozwarcia rysy prze- wzory upraszczają się. ponieważ w przebiega analogicznie jak w rozdziałach 5.6 i 7. kroju zespolonym kablobetonowym nie wys-Większy skurcz nadbetonu powoduje tępują cięgna w strefach ściskanych, a niedopałkowa rozciąganie w dolnych włóknach wielkie zbrojenie konstrukcyjne w tych betonu. Bez szczegółowych obliczeń moZ- strefach można pominąć, na przyjąć, że to rozciąganie wynosi w przy- Przy tych założeniach obliczeniowa noś-blizeniu 0,5 MPa i uwzględnić lo odpowiea- ność przekroju zespolonego będzie sumą nio we wzoracn [10-5] I [10-6]. Norma (N1) nośności belki i nadbetonu: pozwala na pomijanie w sprawdzaniu nośności konstrukcji zespolonych wpływu skur- +Mnd ' HO-?]
czu i pełzania. . . „ ,
Z warunku równowagi sil (rys »0-5):
10.3.3. Stan graniczny złamania . . .
Aa/cod ~ Apr/pa .
Założenia dotyczące mechanizmu złamania, omówiona szczegółowo w punkcie otrzymujemy część zbrodnia sprężającego 5.5 5 5, zachowują swoją ważność także przypisaną nośności nadbetonu:
Am
, [10-8]
m
a stąd można łatwo obliczyć nośność nadbetonu:
gdzie x0n jest rzędną środka ciężkości nadbetonu, mierzoną od górnej krawędzi. Reszta zbrojenia sprężającego:
Ap — Apf — Apn
odpowiada za nośność belki sprężonej. Z rysunku 10-5 wynikają zależności:
Aęc ~ [Apt ~ Apn ) _ [10-10]
'ca
Ma a[Ap, - Ap^f^h-ap - a'o) [10-11]
Ostatecznie otrzymujemy wzór na nośność obliczeniową przekroju zespolonego:
a (Ąji - Appjfpff^h—3p — x0)+ *-Apnfpdfo-ap-Xon)- [10-12]
10.3.4. Stan graniczny ścinania
Analiza tego stanu granicznego nośności przebiega tak jak w punkcie 5.5.5 6., jeśli sprowadzimy przekrój zespolony do przekroju jednorodnego pod względem materiałowym. W stanach granicznych nośności, równoważnym przekrojem jednorodnym będzie przekrój o zredukowanej szerokości betonu uzupełniającego w stosunku obliczeniowych wytrzymałości na ściskanie obydwu betonów:
Zbrojenie poprzeczne belki sprężone| może być zupełnie inne niż zbrojenie zszywające belki zespolonej, co nie pozwala na superpozycję, ani na sumowanie nośności w stanie granicznym ścinania Jedyne możliwe postępowanie polega na odrębnym sprawdzeniu ścinania w belce sprężonej od obciążeń montażowych I ścinania w belce zespolonej od całkowitych obciążeń eksploatacyjnych.
To pierwsze nie nastręcza problemów: obliczamy siły poprzeczne od obliczeniowych obciążeń montażowych i sprawdzamy warunki bezpieczeństwa zgodnie z punktem 5.5.5.6. Dla przekroju zespolonego (rys. 10-6) należy wprowadzić następujące modyfikacje:
1) Obliczyć siły poprzeczne od najniekorzystniejszych obliczeniowych obciążeń przyłożonych po zespoleniu.
2) Pominąć współpracę ewentualnych końcówek elementów prefabrykowanych opartych na belce sprężonej (rys. i0-2b).
3) Wszystkie wymiary szerokości betonu uzupełniającego zredukować współczynnikiem n( zgodnie ze wzorem [10-13]. Zredukowana szerokość styku Al będzie określona zależnością b,n = bnn, s bf.
4) Uwzględnić współpracę betonu uzupełniającego, Jeżeli spełniony jest warunek (patrz rys. 10-6):
[10-14]
czyli zredukowana szerokość styku b^ ma być me mniejsza niż szerokość ścianki belki sprężonej. W przeciwnym razie całość ścinania przekazać na belkę sprężoną.
5) We wzorze [5-81] w miejsce d należy wstawić wysokość użyteczną przekroju zespolonego d, * h, - ap
6) We wzorach [5-83] i [5-84] należy wstawić ramię Sił wewnętrznych z, mierzone