Gościnność w hotelarstwie sprowadza się głównie do wygody, standard™ i określonego poziomu usług, bezpieczeństwa pobytu, dobrej atmosfery w czasie! pobytu w hotelu oraz wysokich kwalifikacji zawodowych i poziomu etyczno! moralnego zatrudnionych w nim pracowników (Bott, 2001).
Terminy „przemysł turystyczny” i „gospodarka turystyczna”, wprowadzona przez Światową Radę Turystyki i Podróży - WTTC (World Travel and Tourisrn Council), są zbliżone znaczeniowo oraz bezpośrednio i pośrednio powiązana z turystyką. Pojęcie przemysł turystyczny (ang. Trcwel and Tourisrn Industryrn oznacza przedsiębiorstwa i obiekty oferujące urządzenia i usługi dla turystów! (za: Panasiuk, 2001). Przemysł turystyczny obejmuje wyłącznie produkcję dób! i usług stricte turystycznych związanych na przykład z: zakwaterowaniem! wyżywieniem, usługami rekreacyjnymi, transportem, i stanowi część gospo! darki, której zasadniczym celem jest zaspokajanie potrzeb turystów. Gospodarka turystyczna ma bardzo szerokie znaczenie wyznaczone przez popyt turystyczny! ponieważ obejmuje przemysł turystyczny i inne branże związane z turystyką. Je! zadaniem jest zaspokajanie materialnych i niematerialnych potrzeb turystyczno! wypoczynkowych oraz zdrowotnych ludności. Obejmuje ona także pracując! na rzecz biznesu turystycznego i turystów całą sferę instytucjonalną, w tyra! publiczną (Jędrzejczyk, 2001).
Według innej definicji przemysłem turystycznym nazywa się komplekm powiązanych ze sobą przedsiębiorstw oraz innych organizacji zaangażowanychI w produkcję dóbr i usług, która nie miałaby racji bytu, gdyby nie popyt zgła\ szany przez uczestników ruchu turystycznego lub też turyści nie mogliby bez niem zaspokoić swoich podstawowych potrzeb turystycznych (Alejziak, 2006)1 W definicji tej zwrócono uwagę na dwa ważne aspekty tego pojęcia. W pierwszej! części definicji podkreślono znaczenie sektorów obsługujących wyłącznie lubi w zdecydowanej większości uczestników ruchu turystycznego (np.: hotelarstwo! lotnictwo pasażerskie, organizatorzy turystyki, agencje turystyczne), dla których! turystyka stanowi podstawowy przedmiot działalności. Natomiast w drugiej czę-l ści definicji podkreślono znaczenie tych sektorów, które w dużej części - oprócz! turystów - obsługują również rezydentów oraz podróżnych niebędących tury-l stami (np.: gastronomia, transport, kultura). Można zatem stwierdzić, że hote-1 larstwo należy do elementów przemysłu turystycznego w węższym znaczeniu! Rysunek 3.4. przedstawia relacje między dwoma aspektami turystyki - popytem! i podażą, czyli pomiędzy dostawcami określonych rodzajów usług a ich odbior-l cami (Knowles, 2001).
34