skanuj0030 (4)

Ni²' + 2 HO    Ni(OHY)    jasnozielony

Co²⁺ + HO’ 2 [Co(OH)]⁺

[Co(OH)]⁺ + Cl’ £ [Co(OHVICI

niebieski hydroksocblorck

icotoi mci + ho~ £ Co(OH), + er

różowy

Przejście od różowo-czerwonego roztworu Co^2ł; przez niebieską sól ^ zasadową, do różowego CofOHb. który' brunatnieje (utlenianie do Co(OH)ó.

Tworzenie się wodorollenków amfoterycznych:

A!^Jt + 3 HO’    ^    AKOHii    biały

Al(OH)₃ + HO"    [Al(OH)4]"    bezbarwny roztwór tetrahydroksoglinianu(III)

(formy odwodnione    to:    A10₂’    i    AIO3³')

(mcta-glinian)    (orto-głinion)

Zn²⁺ + 2 HO" £ Zn(OH),    biały

ZniOł n , + 2 HO ot [Zn(OH)₄]²    bezbarwny roztwór tetrahydroksocynkanu(ił)

(forma odwodniona to: Zn0₂²’cynkan)

Cr³⁺ + 3 HO’    CrfOHh    szarozielony

CrfOH); + HO’    [Cr(OH)₄]’ zielony roztwór tetrabydroksochromianu(HI)

(inne zapisy to: meta-chromin Cr0₂’ i orto-chromin CrOj , obecnie są określane jako chromiany(lll)].

Równowaga ostatniej reakcji jest łatwa do naruszenia - ogrzanie do wrzenia powoduje całkowitą hydrolizę tetrahydroksochromianu(lll) czyli uwodnionego chrominu:

T

[Cr(OH)₄]’ — CrtOHii + HO" zielony    szaro-

roztwór -zielony osad

Wypada tu przypomnieć, że jony [AI(OH)._t] i [Zn(OH)₄]²~ nie ulegają hydrolizie podczas ogrzewania ich alkalicznych roztworów.

Działanie O2 rozpuszczonego w roztworach analizowanych możemy zapisać, w przypadku FefOHb lub CofOHb, w postaci reakcji:

4Fe((m + 0, + 2H,0 -> 4 FetOHl,

ziclonawy    rdzawy

Fe(OH)2 + HO" 2 Fe((m + e    4

0₂ + 2 H₂0 + 4 e £ 4 HO'    1

Dla MnfOHh reakcję połówkową utleniania możemy zapisać:

MnCOHb + 2 HO~ 2 MnO, + 2 H-,0 + 2 e a stąd sumaryczny zapis ma postać:

2 Mn(OHV> + O? -> 2 MnO, + 2 H,0

biały    brązowo - czarny

Porównując dane dotyczące różnych związków manganu (III) i (IV) możemy zauważyć, że:

1° Mn(III) jest nietrwałym stopniem utlenienia. Związki Mn(III) łatwo dysproporcjonują: 2 Mn(III) Mn(IV) + Mn(II)

2° W praktyce laboratoryjnej, jedyną trwałą postacią Mn(IV) jest uwodniony trudno rozpuszczalny MnO? (inne spotykane zapisy tej cząsteczki to: MnOiaa. xMnOrvH,Q. H,MnO,. MnOfOHU

3° Mangan chętnie tworzy tlenki zawierające w jednej cząsteczce zarówno Mn(II), jak i Mn(IV). Stąd wynika, że Mn?0» może być traktowany także jako sól Mn"Mn^lvCh.

4° W trakcie wykonywania analiz, będziemy spotykać się w praktyce ze związkami manganu na: (II), (IV) i (VII) stopniu utlenienia.

59