(Ufo
(0
(d)
(e)
(b)
(c)
(d)
(e)
(d) Rokowanie w bulimii jest lepsze.
(e) Etiologia jadlowstrętu psychicznego jest zna
63. Poniżej prawidłowo połączono w pary rżenia snu i ich objawy:
Może być spowodowane obniżeniem stężenia progesteronu po porodzie.
Największe nasilenie objawów obserwuje się między trzecim a piątym dniem po porodzie.
Zaburzenia seksualne:
'■
(a)
(b) (0
(d)
(e)
64.
(a)
(b)
(c)
(d)
(e)
65.
(a)
(b)
(c)
ter-©1
(d) Pacjenci mający motywację do leczenia mogą odnieść korzyści z udziału w społeczności terapeutycznej.
(e) Poznawcza terapia analityczna jest uznaną metodą leczenia zaburzenia osobowości granicznej {borderline).
Zaburzenia odżywiania się, snu, zaburzenia psychoseksualne oraz zaburzenia okresu połogu - rozdziały 12, 19, 20, 21. 22
58. Charakterystyczne cechy jadlowstrętu psychicznego:
(a) indeks masy ciała 17,5 kg/m2 lub mniej
(b) myśl nadwartościowa o nadmiernej masie ciała oraz strach przed otyłością brak epizodów żarłoczności liczne zaburzenia hormonalne (np. zanik miesiączek)
zatrzymanie miesiączek podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych
59. Cechy żarłoczności psychicznej:
(a) indeks masy ciała koniecznie 17,5 kg/m2 lub mniej
muszą być obecne: myśl nadwartościowa o nadmiernej masie ciała oraz strach przed otyłością
może występować objaw Russella może być obecna otyłość niekiedy stwierdza się hiperkaliemię i zasado-wicę z niedoborem chlorków jako skutek uporczywych wymiotów
60. Niedostateczna wartość kaloryczna spożywanego pożywienia może prowadzić do:
(a) osteoporozy
(b) lanugo
(c) hipercholesterolemii
(d) uszkodzenia szkliwa zębów
(e) bezpłodności
61. Różnica między jadłowstrętem psychicznym a żarłocznością psychiczną (bulimią):
(a) Bulimia rozpoczyna się wcześniej.
(b) ładlowstręt psychiczny występuje częściej w populacji ogólnej.
(c) Rozpowszechnienie bulimii jest większe
w warstwach o wyższej pozycji społeczno-ekonomicznej.
62. Leczenie zaburzeń odżywiania się:
(a) Fluoksetyna może zmniejszać intensywność okresów żarłoczności oraz zachowań „prze-czyszczających".
(b) Terapia rodzin bywa skuteczna w leczeniu w okresie dojrzewania mieszkających z rodzica-
mi.
(c) Późny początek zachorowania jest korzystnym czynnikiem rokowniczym w jadłowstręcie psy. chicznym.
(d) W żadnym wypadku nie wolno pacjentów kar mić przymusowo.
(e) Podstawą leczenia jest psychoterapia.
zaburzenie rytmu dobowego snu - zmęczeni i senność w porze czuwania oraz bezsenność w porze snu
nocne obturacyjne bezdechy - przebudzenie snu w silnym lęku lub przerażeniu somnambulizm - zwężenie górnych dróg chowych podczas snu lęki (nocne) - dokładne, szczegółowe zapamię tanie przerażającego marzenia sennego parasomnie - nieprawidłowe epizody pod< snu
Hipersomnia (nadmierna senność):
Hipersomnię pierwotną można rozpoznać, jeżeli znana jest jej przyczyna somatyczna lub psychiczna.
Narkolepsja charakteryzuje się napadami pokrzepiającego snu i katatonią.
Stan poprawia się po przepisaniu mirtazapiny lub trazodonu.
Jest zawsze typowym objawem depresji. Przyczyną może być każda parasomnia.
Przygnębienie poporodowe:
Występuje u 50% kobiet w okresie poporodowym.
Spełnia kryteria epizodu depresji według ICD-10.
Zwykle wymaga podania leków przeciwdepre-syjnych.
Psychoza połogowa:
Jest pokrewna zaburzeniu afektywnemu dwubiegunowemu.
W etiologii bardzo ważne są czynniki psychospołeczne.
Ryzyko nawrotu po kolejnym porodzie ocenia się na 30%.
Częstsza u kobiet z epizodami depresji lub manii w przeszłości.
Występuje u jednej na osiem rodzących kobiet.
Depresja poporodowa:
Występuje u około 10% kobiet w okresie popo rodowym.
U kobiet karmiących piersią może być leczona litem.
Ważnymi czynnikami ryzyka zachorowania są stresujące wydarzenia życiowe, brak bliskich związków z innymi osobami oraz miody wiek. Przeciwwskazana jest terapia elektrowstrząsowa.
Czynnikiem ryzyka zachorowania jest wcześniejszy epizod depresji nie związany z ciążą.
(a) Mogą być wyrazem odchyleń w cyklu prawidłowej reakcji seksualnej.
(b) Mogą się nasilać lub zmniejszać pod wpływem leków przeciwdepresyjnych.
(c) Techniki „uciskowe" mogą być skuteczne
w leczeniu osłabienia pożądania seksualnego u mężczyzn.
(d) Brak potrzeb seksualnych oraz anorgazmia to dwa najczęstsze zaburzenia seksualne u kobiet.
(e) Ćwiczenia „ukierunkowane na doznania zmysłowe" jako element terapii zaburzeń seksualnych mają na celu przede wszystkim zapewnienie orgazmu
69. Poniżej prawidłowo połączono w pary zaburzenia psychoseksualne oraz ich charakterystykę:
(a) fetyszyzm - pobudzenie seksualne w wyniku kontaktu z nieożywionymi obiektami
(b) transseksualizm - pobudzenie seksualne w wyniku przebierania się w stroje płci przeciwnej
TS>-S®
(c) pochwica - mimowolny skurcz mięśni otaczających zewnętrzną jedną trzecią pochwy
(d) zaburzenie identyfikacji płciowej - pożądanie seksualne wobec osoby tej samej pici
(e) sadyzm seksualny - pobudzenie seksualne osiągane przez zadawanie cierpienia samemu sobie
Psychiatria dzieci i młodzieży - rozdział 23
70. Autyzm u dzieci:
(a) Cechuje się poważnym zaburzeniem interakcji społecznych.
(b) Częste sztywne przywiązanie do działań rutynowych i rytuałów.
(c) Istnieją dowody, że przyczyną może być złożona szczepionka przeciwko śwince, odrze
i różyczce (MMR).
(d) U wielu chorych występuje upośledzenie umysłowe.
(e) Częściej występuje u dziewczynek.
71. Zaburzenie hiperkinetyczne z deficytem uwagi (ADHD):
(a) Objawy mogą się ujawniać tylko w szkole.
(b) Częściej występuje u chłopców.
(c) Objawy nigdy nie utrzymują się w okresie dorosłości.
(d) Objawy zwykle pojawiają się wcześnie, przed 6. rokiem życia.
(e) W większości przypadków metylofenidat poprawia funkcjonowanie szkolne.
72. Zaburzenie zachowania:
(a) Cechuje się zachowaniami łamiącymi normy prawne oraz podstawowe prawa innych osób.
(b) Występuje równie często u dziewcząt i chłopców.
(c) Wiąże się z późniejszym rozwojem schizoidalnego zaburzenia osobowości.
(d) Często wiąże się z nadużywaniem substancji psychoaktywnych w późniejszym okresie życia.
(e) Jest to łagodniejsza postać zaburzenia opozy-cyjno-buntowniczego.
73. Zaburzenia emocjonalne w dzieciństwie:
(a) U jednorocznego dziecka lęk separacyjny może być reakcją prawidłową.
(b) Zaburzenie lękowe separacyjne jest częstą przyczyną wagarowania.