20. Podstawowe elementy marketingu mix (cena, promocja, produkt miejsce), przełożyć na marketing polityczny
W 1985 roku Amerykańskie Towarzystwo Marketingowe wprowadziło definicję marketingu, wecfag której: .Marketing jest to proces planowania i realizowania pomysłów, kształtowania cen. promocji i dystrybucji myiłi, towarów i usług w celu tworzenia takiej wymiany, która urzeczywistnia tak cete indywidualne, jak i orgarwacjjnef. Zgodnie z ta koncepcją marketing pełni centralną rolę w strukturze pr/etfeiębiorstwa, integrującą różne jej działy Natomiast potrzeby konsumentów wyznaczają firmie zadania, które powinny być przez nią realizować. Zgodnie z przedstawioną dsfmicją marketingu zaspokajanie potrzeb konsumenta dokonuje się poprzez:
1. Tworzenie produktu, usługi lub myśli
2. Ustalanie ceny
3 Dostarczanie (miejsce sprzedaży)
Ą Promowanie
Te cztery elementy nazywa się bodźcami marketingowymi lub tak zwanymi 4P (od pierwszych liter angielskich nazw rych bodźców: place, product, ptoirwtion. price). Natomiast sprawowanie nad nimi kontroli w Laki sposób, aby wywefać oczekiwaną reakcję konsumenta. (Aralia się jako marketing mix. Strategie marketingowe odnoszą się dc takiego kontrolowania produktu, ceny, promocji i reklamy oraz miejsca sprzedaży, aby możliwe by4o w miarę (toWadne przewidywanie zachowania się konsumenta
j peoowa
I - J**e
\ -ty
| - Om*c»**m
I -
■ • - Gmorw
] 1-
I
i
CfNA
! -Rifc*’ i
j
■ -
I______I
Phillip B. Niffenegger (1968) (profesor marketingu z Murray State University‘! zaproponował koncepcję marketingu politycznego, w której stara się ukazać zastosowanie narzędzi marketingu gospodarczego (marketingu mix) w kampaniach politycznych. Autor pokazuje ewolucyjny proces kształtowania się marketingu politycznego na przykładach działalności' sztabów wyborczych w kampaniach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych. Podkreśla on, że w marketingu politycznym można dostrzec wy»łki 7m>enraj;jee do integracji działań w ramach marketingu mir (4P). aby skutecznie kontretewać zachowanie wyborcy. NTenegger swoją koncepcje opiera rui definicji riuirketingtwych badań politycznych, przedsuswforęj przez Kotleta (1975). Zgodnie z tą definicją partia polityczna biorąca udział w wyborach parlamentarnych czy kandydat na stanowisko prezydenta musi zidentyfikować potrzeby, zainteresowania i wartości wyborców oraz zaprezentować siebie w taki sposób, aby jak najlepiej (^stosować się do ich wymagań
W swoim modelu Niffenegger wyodrębnia cztery podstawowe bodźce marketingowe. posługują: s'ę takimi samymi ich nazwami, jakie zostały wprowadzone w klasycznym, gfrspcdarczyrn ujęciu marketingu mi* produkt promocja, cena i miąsce.
Produkt oterewnny przez kandydata jest .złożonym 2bkxem’ widu korzyści, jakie mogą uzyskać wyborcy, jeśli kandydat zostanie wybrany. Główne obietnico wyborcze są wyartykułowane na pozornie platformy partyjnej kandydata. Następnie są rozpowszechniane w reklamach politycznych, w informacjach prasowych. a także prezentowane podczas publicznych wystąpień kandydata. To. czy wyborcy uznają tę efiertę za wiarygodną i rzeczywiście spełniającą ich