Metodę obserwacji efektów dynamicznych podczas przełączania diody ilustruje poniższy schemat ideowy na rys.4.1. Jeżeli przełącznik przebywa w pozycji T w okresie czasu t < 0, to przez diodę płynie stały prąd przewodzenia
(4.1)
Ri
Rys 4.1 Schemat ideowy układu do badań diod podczas przełączania.
R, + R.
gdzie UF - spadek napięcia na diodzie podczas przepływu przez nią stałego prądu przewodzenia IF, proporcjonalnego do spadku napięcia na rezystorze pomiarowym Rp i obserwowanego na oscyloskopie. Od momentu przełączenia diody /=0, gdy przełącznik znajdzie się w pozycji 2.Ą obserwowane na oscyloskopie zmiany prądu płynącego przez diodę będą wyglądać jak na rys.4.2a.
Przez okres czasu trr, nazywanym czasem przełączenia zaporowego (reverse recovery time), dioda przewodzi znaczny prąd w kierunku zaporowym, zamiast go blokować - jak to można by oczekiwać. W okresie czasu ts (storage time) ujemny prąd rewersyjny (7W<0 -przeciwnie płynący) jest stały
Rys.4.2 a - Zmiany czasowe prądu i b - napięcia obserwowane na oscyloskopie podczas przełączenia diody.
(4.2)
u2 - UA __ u2 R2 + Rp * R2 + Rp
i dioda praktycznie działa jak obwód zwarty.
Ten duży prąd rewersyjny, płynący w krótkim okresie czasu od momentu przełączenia zewnętrznego napięcia polaryzującego diodę, jest spowodowany utworzeniem nadmiarowego ładunku nośników mniejszościowych (głównie dziur w progowym złączu p+-n), a więc także i większościowych w obszarach neutralnych diody, w okresie przewodzenia; diody w kierunku przewodzenia. Jak widać z zależności (4.2), prąd ten jest określony tylko parametrami układu zewnętrznego: U2, R2 i Rp, i dlatego pozostaje stały tak długo, dopóty istnieje ładunek nadmiarowy na krawędzi warstwy