skany045

Dla większych częstotliwości składowa aktywna impedancji staje się dodatnia, a f_r0 osiąga wartość maksymalną przy M=2r_s. W ten sposób o właściwościach częstotliwościowych diody tunelowej decyduje stała czasowa r/). Przy dużych koncentracjach domieszek pojemność złączowa jest jednak znaczna - może sięgać nawet do 100 pF.

Część urojona zeruje się przy częstotliwości

(5.21)

Jest to częstotliwość rezonansowa własnych drgań pasożytniczych. Dlatego w typowych zastosowaniach mikrofalowych dioda pracuje przy częstotliwościach f_Q mniejszych niż f_x0 i f_ro (fx₀ '^>fro^>fo) ■> a drgania te nie wystąpią do wartości krytycznych Jeżeli

(5.22)

Małą indukcyjność szeregową uzyskuje się poprzez wykonywanie wyprowadzeń prądowych diody z taśm, membran lub większych płytek, zamiast z cienkich drutów.

W zależności od wartości parametrów własnych w schemacie zastępczym oraz wielkości napięcia polaryzacji i obciążenia dioda tunelowa może pracować jako wzmacniacz, oscylator lub przełącznik. Diody wzmacniające powinny mieć duże częstotliwości krytyczne i mały poziom szumów, diody oscylacyjne - dużą moc przekazywaną do obciążenia, a diody przełącznikowe - duży skok napięcia Uy-Up.

Przy zdejmowaniu charakterystyki prądowo-napięciowej diod tunelowych są poważne trudności związane z zakresem o ujemnej rezystancji, spowodowane niedotrzymaniem warunków stabilności układu pomiarowego. Właśnie w tym zakresie napięciowym dioda tunelowa połączona szeregowo ze źródłem napięcia stałego E_c o rezystancji wewnętrznej R_c, może działać jako wzmacniacz lub oscylator nieliniowy - zależności od tego ile miejsc zerowych ma równanie

'/; («/j ) = ⁰

(5.23)

Rys.5.7. przedstawia dwa możliwe przypadki przecięcia się prostej obciążenia źródła i prądowo-napięciowej charakterystyki diody.