Skan

Art. 1.

1.    Opieko i pomoc społeczno to system instytucji i działań zorganizowanych i realizowanych przez osoby, wspólnoty niższe i Państwo w stosunku do osób i rodzin nie mogących przezwyciężyć samodzielnie trudnych sytuacji życiowych przy pomocy własnych środków i możliwości.

2.    Opiekę i pomoc społeczną inicjują, organizują i prowadzą podmioty o różnorodnym stopniu sformalizowania przyjmując część zadań wspólnoty zgodnie z charakterem zobowiązań społecznych obowiązującego prawa.

3.    Osoby i rodziny korzystający z opieki i pomocy społecznej są zobowiązane w miarę swoich możliwości do współdziałania z wybranym podmiotem opieki i pomocy społecznej.

4.    Osoby i rodziny lub ich rzecznicy mają prawo odwołań od niekorzystnych decyzji do osób fizycznych i prawnych, szczególnie do specjalnie w tym celu powołanych i łatwo dostępnych trybunałów.

Art. 2.1.

Celem opieki i pomocy społecznej oraz jej instytucji jest osoba ludzka, jej zintegrowane uczestniczenie w życiu wspólnoty społecznej, poszanowanie godności i praw do rozwoju, pomoc w pokonywaniu niedostatków związanych z wiekiem, możliwościami fizycznymi, ułomnościami umysłowymi lub moralnymi w powiązaniu z wymianą wzajemną w ramach wspólnoty oraz podziałem dóbr.

2.    Celem opieki i pomocy społecznej jest też rozwój osób i wspólnot udzielających opieki lub wsparcia zgodnie z zasadą dobra wspólnego i wymiany w obrębie życia wspólnotowego.

3.    Rodzaj, forma i rozmiar organizowanej opieki, świadczeń i wsparcia powinien być odpowiedni do okoliczności i powinien przynosić pożądany skutek związany z pełnym uczestnictwem osób we wspólnocie społecznej.

Art. 2a, 2b, 3, 4, 5, 6.

wymaga odrębnej analizy mając na uwadze powyższe propozycje zmian w polityce społecznej Państwa.

W rozdziale 2 pt. „Zadania pomocy społecznej”, w art. 8, punkty l, 2, 3 i 4 powinny być sformułowane w sposób przedstawiony poniżej.

Zadania w zakresie pomocy społecznej obejmują w szczególności:

1.    Zachęcanie członków wspólnoty do samoorganizacji, uczestnictwa i współodpowiedzialności poprzez tworzenie zrzeszeń i instytucji społecznych w celu osiągania różnorodnych celów wspólnoty, w tym celów przerastających indywidualne możliwości w zakresie pomocy i opieki społecznej.

2.    Należy troszczyć się o rozwój instytucji, które poprawiają warunki życia ludziom najbardziej tego potrzebującym.

3.    Podtrzymywanie i rozwijanie uczestnictwa w zakresie edukacji, wychowania i kultury w szczególności osób wymagających opieki i pomocy społecznej.

4. Wspieranie i promowanie osób, wspólnot i instytucji dających tym i następnym pokoleniom motywy życia, nadziei i oparcia w rozumieniu lokalnym i międzynarodowym ze szczególnym uwzględnieniem osób i grup szczególnie zaniedbanych.

Art. 9, 10, 11, 12.

Wymagają szczegółowej analizy i dostosowania do przyjętych nowych założeń polityki społecznej Państwa.

Dział II dotyczący zasad udzielania świadczeń - Uwagi ogólne.

Dział ten, zważywszy, że koncentruje się na świadczeniach pomocy udzielanej tylko przez instytucje publiczne, jest niedookreślony, co daje możliwość zawężania pomocy aż do jej nieudzielania, a co za tym idzie - niezrealizowania ustawy i nieprzestrzegania praw człowieka. W praktyce przy braku możliwości odwołań występują poważne szkody w wymiarze społecznym.

Trzeba też jednoznacznie podkreślić, że zmiany w ustawie wprowadzone ostatnio w związku z reformą samorządu terytorialnego dotyczące głównie zadań i kompetencji powiatów, wprowadziły wiele nowych, potrzebnych elementów i znaczeń poszerzając w znaczny sposób wartość tej Ustawy.

Niemniej jednak Ustawa w swojej nowej wersji ma charakter ciągle jeszcze zbyt statyczny, szczególnie kiedy mierzyć ją istniejącą dzisiaj praktyką instytucji publicznych.

W rozdziale 2 chciałbym zawrzeć następujące uwagi i propozycje.

Zasady odpłatności za świadczenia wymagają rewizji w odniesieniu do minimalnego dochodu gwarantowanego zalecanego przez Parlament Europejski oraz Komitet Ekonomiczny i Społeczny.

Należy w tym rozdziale uwzględnić konieczność opłat za usługi i świadczenia pomocy z zakresu poradnictwa, doradztwa, informacji, szkoleń zawodowych, edukacji czy dochodzeniu praw.

Z góry też należy założyć, że ten rodzaj usług w swoim charakterze oferować będzie głównie sektor obywatelski. Należy zatem określić płatnika i wysokość opłat, uznając zróżnicowany charakter ofert i standardów pomocy, Uważam, żc bogactwo struktur i form pomocy społecznej odzwierciedlać będzie istniejący pluralizm.

Już dzisiaj widać, że ujednolicenie standardów, np. na wysokim poziomie kosztów, nie służy większej części osób potrzebujących, nie są też one niezbędne w integracji i aktywizacji w społecznościach lokalnych.

Realizacja przez administrację tzw. nowoczesnego podejścia do pomocy społecznej poprzez podejmowanie bardzo drogich inwestycji dotyczących np. niektórych domów pomocy społecznej określanych mianem „inwestycji XXI w.” nie prowadzi do realizacji założeń Ustawy i osiągania pożądanych zmian w życiu i sytuacji osób korzystających.

89