Do czasu reform agrarnych towarzyszącym uwłaszczeniu włościanom w krajobrazie osadniczym Wielkopolski dominowały owa lnice i ulicówki. Współcześnie najczęściej spotyka się różne odmiany luźnej rzędówki i osiedla rozproszone.
Zagrody pańszczyźniane wznoszone były z wszelkich dostępnych miejscowych materiałów, ale podstawowym budulcem było drewno. Przy wznoszeniu ścian drewnianych stosowano konstrukcję wieńcowy z różnymi sposobami łyczenia węgłów, sumikowo-łytkowy i szkieletowy.
Budynki ryglowe, gliniane i ceglane nakrywały dwuspadowe dachy krokwiowe poszyte słomy, trzciny lub dachówky, do rzadkości nie należał też słomiany dach czterospadowy.
Chałupa z 1815 r. z Gozdzinakolo Wolsztyni Chałupa wyrobnika z I89S r. z Godzieszy Wielkich kolo Kalisza (WPE w Dziekanowicach)
(WPE w Dziekanowicach)
Chlew z potowy XIX w z Wolicy koło Kalisza (WPt w Dzekanowicach)
$l Chałupa z początku XIX w. z Oloboka kolo Ostrowa O. Wielkopolskiego (WPE w Dziekanowicach)
ChahpapodcKnicwaz XVIII w. : Lubczmka kole Żnnn iWPE w Dzelunowicłch)
Zagroda z 1750 r. z Sulmierzyc koło Krotoszyna (WPE w Dziekanowicach)