-----jjsp *J-
wala ono bowiem wy odmienne wy-iśnić -► polisemię s.g., choć dotąd pełni kluczową llę w teorii -* gra-pracowuje reguły Izchniowych zdań formacja). Zasad-ść w ujmowaniu | bądź jako mode-lednego lub kilku |h (-» gramatyka badu funkcji czy lemantycznym; 2. Inej przez grama-jną, współczesna o wyodrębnienia I tekstu lit. S.g. Ktować (wg opinii wyciągu z tekstu idź jako program komputerowego wykonania lub sk leksykalnych, tumiany psycho->na orientacja co tacji tekstu. Moż-uważana jest za spójności. Por.
itywna, gramaty-itywna, spójność
drobinowy elemenli struktury wany znaczeniowo, z drugiej
)b. Struktura glę-
u ao nauki o literaturze bogaty repertuar kategorii językoznawczych, zarówno teoretycznych, jak i opisowych, dając fundamentalne opracowania w zakresie -» teorii języka poetyckiego, -* wer-sologii i -» stylistyki, podejmując także problematykę semantycznej organizacji dzieła lit., teorii -* procesu historycznoliterackiego i -* socjologii literatury,"wykraczali także poza teren literaturoznawstwa, obejmując swoimi zainteresowaniami folklor, inne dyscypliny sztuki (teatr, film, malarstwo, architekturę, sztuki użytkowe) oraz ogólne problemy estetyki ^Spośród założeń tego klasycznego s. następujące zwłaszcza przekonania utrwaliły się we współczesnej myśli literaturo-znawczej:QJutwór lit. jest wypowiedzią, w której dominującą rolę odgrywa -* funkcja estetyczna, wyznaczająca swoisty porządek hierarchiczny jego elementów, niesprowadzalny do zobowiązań poznawczych, ekspresywnych czy impresywnych; funkcja ta realizuje się poprzez aktualizację autonomicznych wartości znaków językowych na wszystkich poziomach wypowiedzi: fonemicz-nym, morfemicznym, leksykalnym, składniowym, prozodyjnym, oraz poprzez wyrazistą organizację poszczególnych poziomów i ich wzajemnych stosunków; nadbudowuje ona ponad linearnym przebiegiem wypowiedzi system przyporządkowań strukturalnych; ^ykażdy, nawet najbardziej dzieła jest nacecho-strony całokształt rzeczywistości przedstawionej dzieła (temat, fabuła, postacie, podmiot literacki) też jest wysoko zorganizowanym tworem językowo-semantycz-nym (-» semantyka, -► znaczenie);^jednostkowa wypowiedź lit. realizuje możliwości pewnego systemu -» języka poetyckiego, który należy interpretować w podwójnym odniesieniu: do systemu języka ogólnego (w jego rozlicznych od-