STL struktura dzieła literackiego (7)

ostatecznie nie sprecyzowane, pełni kluczową matykę ś i coraz mocniej eksponowaną rolę w teorii -» gra- -* proces matyki generatywnej, która opracowuje reguły literatury wyprowadzania struktur powierzchniowych zdań roznawst' ze struktur głębokich (—► transformacja). Zasad- mi folklo nicza dotychczasowa rozbieżność w ujmowaniu malarstwi s.g. polega na prezentowaniu jej bądź jako modę- ogólne pr lu syntaktycznego złożonego z jednego lub kilku klasycznej bazowych znaczników frazowych (-*• gramatyka nia utrwal generatywna), bądź też jako układu funkcji czy znawczej:/ relacji o charakterze logiczno-semantycznym; 2. dominując na wzór s.g. zdania, konstruowanej przez grama- wyznaczaj; tykę generatywno-transformacyjną, współczesna go elemen -» poetyka generatywna dąży do wyodrębnienia poznawczy i sformalizowanego opisu s.g. tekstu lit. S.g. funkcja ta: utworu próbuje się przy tym traktować (wg opinii nomicznycl T. van Dijka) bądź jako rodzaj wyciągu z tekstu wszystkich (tytuł, wypis, streszczenie itp.), bądź jako program    nym, morfę

tekstu w rozumieniu programu komputerowego prozodyjny zlecającego różne operacje do wykonania lub poszczególri projektującego wybór jednostek leksykalnych, sunków; n; bądź też jako plan tekstu rozumiany psycho- przebiegiem logicznie jako całościowa wstępna orientacja co wań struktu do kierunków i ograniczeń realizacji tekstu. Moż- drobinowy e ność przypisania tekstowi s.g. uważana jest za wany znaczt podstawowy warunek jego —» spójności. Por. rzeczywistośi gramatyka tekstowa.    ła, postacie,

Lit.: zob. gramatyka generatywna, gramaty- zorganizował ka tekstowa,    poetyka    generatywna,    spójność    nym (-» semi

tekstu, aos    wa wypowieć

systemu —*

Struktura powierzchniowa    zob.    Struktura    głę-    interpretować

boka    temu języka 34 — Słownik terminów literackich