Jeżeli dla danego obwodu napiszemy równania różniczkowe zgodnie z prawami Kirchhoffa, to równania te można tak przekształcić, aby otrzymać jedno równanie w zapisie macierzowo-wektorowym o postaci
(14.193)
przy czym:
JĆ(/) .
A
B
wektor będący pochodną względem czasu wektora stanu; macierz obwodu (układu) o wymiarach n x n; macierz wymuszeń o wymiarach n xp.
Równanie (14.193) jest zwane równaniem stanu obwodu elektrycznego. Macierze A i B w obwodzie liniowym mają elementy stałe, stanowiące kombinację parametrów obwodu.
Jeżeli ponadto chcemy wyznaczyć np. napięcie na rezystorach lub cewkach i prądy ładowania kondensatorów, które są zależne od zmiennych stanu, to formułujemy drugie równanie o postaci
(14.194)
przy czym:
y(t) -wektor odpowiedzi;
C -macierz odpowiedzi o wymiarach: (J X lt
D -macierz transmisyjna układu o wymiarach ^ P .
Równanie (14.194) jest nazywane niekiedy równaniem odpowiedzi (wyjścia) i stanowi układ równań algebraicznych.
Równania (14.193) i (14.194) są pisane przeważnie obok siebie i tworzą parę równań
(14.195)
która opisuje stan obwodu w
warunkach dynamicznych i statycznych (przy •%(?) — 0 ).
Metodę zmiennych stanu charakteryzuje:
• odrębny od dotychczasowego zapis matematyczny równań obwodu elektrycznego, będący zapisem uporządkowanym macierzowo-wek torowym;
• możliwość opisania obwodu układem równań, w których występuje tylko pierwsza pochodna zmiennych stanu;
• ogólny charakter rozważań umożliwiający analizowanie obwodów różnej klasy, a więc zarówno obwodów liniowych, nieliniowych jak i niestacjonarnych;
• możliwość jednoczesnego wyznaczania zmienności w czasie wielkości będących zmiennymi stanu w obwodzie;
• łatwość prowadzenia obliczeń przy użyciu komputerów.
14.9.2. Formułowanie równań stanu
Przystępując do analizy obwodu elektrycznego metodą zmiennych stanu przede wszystkim wybieramy zmienne stanu, a następnie formułujemy równania obwodu tak, aby miały one postać znormalizowaną.
Oznacza to, że po lewej stronie wystąpią tylko pierwsze pochodne zmiennych stanu, a po prawej stronie same zmienne oraz funkcje wymuszające. Współczynniki tych równań są kombinacją parametrów obwodu.
W przypadku obwodów prostych, zawierających kilka elementów reaktancyjnych (cewek i kondensatorów) oraz dla kilku wymuszeń napięciowych i prądowych, stosujemy pierwsze i drugie prawo
2