I
przypadkach zapobiega zakłóceniom prowadzonych procesów technologicznych. Oznacza to, że zanieczyszczenia powinny być zassane bezpośrednio na stanowisku pracy i usuwane przewodami wentylacyjnymi na zewnątrz. Umożliwiają to wyciągi miejscowe. Schemat wyciągu miejscowego przedstawiono na rysunku 30.
I
Rys. 30. Schemat instalacji wyciągu miejscowego.
Urządzenia do wychwytywania zanieczyszczeń mają różną budowę. Są dostosowywane do rodzaju i własności zanieczyszczeń, rodzaju i konstrukcji maszyn oraz sposobu ich pracy. Najkorzystniejsze z nich to takie, które hermetyzują proces emisji zanieczyszczeń. Zastosowanie takich rozwiązań jest możliwe tylko wtedy, gdy nie utrudniają wykonywania pracy oraz obsługi maszyn i urządzeń. Elementy zasysające powinny być umieszczane bezpośrednio przy źródle powstawania zanieczyszczeń i tak, aby wykonujący pracę nie był narażony na ich wdychanie. Podstawowymi elementami instalacji wyciągu miejscowego są elementy wychwytające zanieczyszczone powietrze w formie różnego rodzaju ssawek (rys. 31) oraz wyciągów (rys. 32).
-CO-
\
N
a - ssawka szczelinowa b - ssawka prosta c - ssawka z kołnierzem i osłoną Rys. 31. Ssawki wyciągów miejscowych.
Wyciągi miejscowe mają zastosowanie w wielu technologiach. Stosuje się je między innymi do odciągania par i gazów w kąpielach i zbiornikach, kabinach natryskowych, spawalniach oraz do ociągania pyłów i wiórów w szlifierkach, w piaskarkach, maszynach do obróbki drewna, segregacji śmieci itp.
t t
A M, =1 | |
- >- |
Rys. 32. Wyciągi miejscowe.
W działalności człowieka można spotkać takie technologie i stanowiska pracy, na których nie ma możliwości zastosowania wyciągów miejscowych. Ma to miejsce przy wykonywaniu różnego rodzaju prac w przestrzeniach zamkniętych o niewielkich gabarytach objętościowych, np. przy spawaniu zamkniętych konstrukcji stalowych, czy czyszczeniu zbiorników. Nieskuteczne są również wyciągi miejscowe na stanowiskach pracy, na których obok czynników szkodliwych wytwarzane są duże ilości ciepła. W tych przypadkach uzyskanie wymaganego środowiska pracy jest możliwe przez wdmuchiwanie, w zależności od potrzeby, czystego lub ochłodzonego powietrza do zanieczyszczonej ewentualnie gorącej strefy. Wytwarza się wtedy na określonym stanowisku pracy lub w określonym miejscu danego pomieszczenia warunki odmienne od tych, które panują w całym pomieszczeniu. Wydmuchane zanieczyszczone lub gorące powietrze odprowadzane jest na zewnątrz (rys. 33).
Rys. 33. Schemat instalacji nawiewu miejscowego.
Zasłony powietrzne (kurtyny powietrzne) osłaniają pomieszczenia przed przenikaniem zimnego powietrza z zewnątrz przez otwarte bramy lub drzwi wejściowe w obiektach przemysłowych lub budynkach użyteczności publicznej. Zapobiegają one, powstawaniu przeciągów przy otwartych stale lub okresowo bramach i drzwiach. Pozwalają na zaoszczędzenie znacznych ilości energii cieplnej. Mogą działać stale lub być włączane okresowo w chwili otwarcia bramy lub drzwi. Przykładowe rozwiązanie zasłony powietrznej przedstawiono na rysunku 34.