W cyklu haplobiontycznym pierwszy podział zygoty jest podziałem redukcyjnym - a zatem są tylko 4 fl mejospory
_ Wstawienie sporofitu skutkuje zatem
™ zwiększeniem liczby mejospor
i
Ramienicowe rozmnażają i rozprzestrzeniają się przez zoospory - powstające na drodze mitozy w sporangiach albo przez mejozę zygoty. Wymagają one środowiska wodnego. Charakter przetrwalnikowy ma zygota i jest pokryta substancją podobną do sporopoleniny Mejospory roślin lądowych mają charakter przetrwalnikowy - są. pokryte sporopolenina.. Dzięki temu mogą być przenoszone przez prądy powietrza bez groźby wysuszenia. Przetrwalne mejospory mogły powstać przez przyspieszenie podziału zygoty - zanim otoczy się grubą ścianą
i
■ |
Teoria | |
H Co pierwsze: mitoza czy mejoza? |
interkalacyjna <£% ł. rryriton B | |
| ■ Dodatkowe mitozy - przed albo po mejozie - |
■ Współczesna 'tZSZS**** 3 5® | |
__ zwiększają liczbę mejospor. Na przykład jedna |
teoria ŁłSST 6 | |
mejoza i trzy mitozy dają. 32 zarodniki. Ale ile genotypów? Zależy to od kolejności podziałów - W wyniku mejozy komórki macierzystej, a potem trzech mitoz powstają jedynie 4 genotypy - w wyniku trzech mitoz komórki macierzystej, a potem mejozy |
interkalacyjna gSKr' włączyła element i | |
homologicznej — 1 • izomorficzną Y V | ||
każdy zarodnik ma inny genotyp - powstają 32 genotypy WNIOSEK: poprzedzenie mejozy serią mitoz, czyli |
przemianę s A | |
pokoleń u «g»© i&- | ||
wstawienie stadium sporofitu. zwiększa różnorodność |
pierwszych roślin ® Y s g® ® Y tó) | |
3k J genetyczną potomstwa jg |
mci |
« Na ilustracjach leirsdj mejospor (sylur), Cooksonia t fiagmcol osadów z Rhynie (oba dolny drwon)
Najstarsze skamieniałości roślin lądowych
ł Ordcwflc przetrwalne mejosp domniemane elementy naczyń i odciski skórki
b Sylur j.w., z górnego syluru znane są najstarsze sporofity Cooksonia
• De won (dolny)- pierwsze gametófity, przede wszystkim z torfowiska Rhynie
Cooksonia
Skamieniałości zaliczane do rodzaju Cooksonia znane są z górnego syluru I dolnego dewonu Znane sa. tylko szczytowe odcinki sporofitu - nieznana jest ani dolna część, ani gametofit.
Na podstawie różnic w kształcie zarodni wyróżnia się kilka gatunków (niektórzy uważają je nawet za osobne rodzaje)