0117

108

ciętą granicą polską od macierzystego kościoła, nie przydzieloną do żadnej parafji. Są to zgubne dla Kościoła katolickiego skutki polityki eksterminacyjnej na tle kościelnem, uprawianej na Pograniczu złotowskiem przez wszystkich Niemców bez różnicy stanu i wyznania. Wyznawcom czarnego krzyża z obozu centrowego, którzy ostatnią ostoję polskości na świętem miejscu z całą zapalczywością nienawiści narodowej prześladują, chodzi więcej o względy polityczne niż o interes Kościoła, Dlatego fala germańska, sroga i śmiercionośna, rzuca Podróżan na otwarte, spienione morze germańskie i pozostawia przez ośm lat bez przydziału do kościoła. Biedna wieś odczuwa ciężko swoją krzywdę. Za”zgodą i nawet z polecenia śp.. ks. Kardynała DnJDalbora, do którego diecezji przedtem należeli, mieszkańcy Podróżny od 1920 do kościoła w Głubczynie, jako najbliższego uczęszczają, dzieci swe chrzcą i śluby małżeńskie zawierają, na cmentarzu w cieniu kościoła głubczynskiego prochy swe składają. A jednak mimo usilnych zabiegów nawet u najwyższych władz kościelnej i świeckiej w Berlinie, przydzielenia urzędowego do parafji głubczyńskiej uzyskać nie można.

Patronami kościoła w Głubczynie byli dziedzice miejscowi: w XVI wieku Kościelec-Kościeleccy, w XVII wieku Bleszno-Bleszyńscy, w XVIII wieku Goetzendorf - Grabowscy. *Od 1886—18% patronem kościoła była pruska Komisja Koloniza-cyjna, a od tego czasu osadnicy na rozparcelowanych majątkach.

Dotacja gruntów kościelnych w Głubczynie wynosi 730 morgów dobrze zagospodarzonej ziemi.

Kościół w Radawnicy,

Historja kościoła radawnickiego nie sięga zbyt daleko wstecz. W roku 1578 nie było tam jeszcze kościoła. Wtedy bowiem jeszcze należała Radawnica z okolicą do rozległej parafji Zakrzewskiej. Dopiero później powstał w Radawnicy lokalny wikarjat, należący do kościoła w Złotowie. Parafję radawnicką erygował ówczesny dziedzic, Osten-Sacken, w roku 1726, a zatwierdził arcybiskup gnieźnieński Teodor Potocki dekretem z 19. VI. 1730. W roku 1887 za urzędowania ks. proboszcza Dekowskiego zerwano stary kościół i wystawiono nową świątynię w stylu nowogotyckim. Uwagi godne są dwie figury, przedstawiające św. św. Florjana i Jana, ustawione nad bramą przed placem kościelnym. Figury te ustawione były