121934

DOPŁYW DO RUCHU OKRĘŻNEGO- są to te źródła przychodów, które nie pochodzą z wydatków gospodarstw domowych. Źródłami dopływów są wydatki przedsiębiorstw na inwestycje, wydatki państwa na dobra i usługi oraz eksport netto. Suma odpływów musi być równa sumie przypływów.

FAZY CYKLU KONIUNKTURALNEGO

1.    kryzys (lub recesja w zależności od skali spadku produkcji)

2.    depresja (lub dno kryzysu)

3.    ożywienie gospodarcze

4.    rozkwit(wysoka koniunktura)

I. KRYZYS (załamanie gospodarcze) - Spadek kursów papierów wartościowych - Zahamowanie wzrostu cen (a nawet spadek) - Ograniczenie kredytów inwestycyjnych • Zmuszanie do spłaty istniejących zobowiązań - Spadek ilości zamówień na urządzenia wytwórcze i rezygnowanie z kontraktów budowlanych

I.    DEPRESJA - Marża z zysków gwałtownie spada (trudności sprzedaży) - Małe i słabsze przedsiębiorstwa bankrutują -Maksymalne ograniczenie przez banki komercyjne kredytów - Inwestycje i konsumpcja osiągają swoje minimum (nigdy 0) - Pojawia się dno kryzysu

II.    OŻYWIENIE - Przedsiębiorcy, którzy przetrwali, dokonują renowacji kapitału - Wycofanie starych maszyn i urządzeń zakupując nowocześniejsze, bardziej ekonomiczne - Rośnie zatrudnienie • Zwiększanie zysków - Banki komercyjne nagromadziły środki pieniężne, a szukając klientów obniżają stopę procentową - Tanie kredyty zachęcają przedsiębiorców do inwestowania • Rosną kursy akcji i obligacji • Ożywienie obejmuje coraz to nowe dziedziny życia gospod. - W ciągu 2-3 lat osiąga nową fazę szczytowego rozwoju.

III.    ROZKWIT - (stan szczytowy koniunktury) - Wysoki poziom wydatków inwestycyjnych doprowadza po pewnym czasie do wzrostu zdolności produkcyjnych gospodarki nar. • Inwestycje osiągają swój najwyższy poziom (przestają rosnąć) • Koszty produkcji rosną (w wyniku wykorzystania gorszych urządzeń wytwórczych, zatrudnienia pracowników o niższych kwalifikacjach, zwiększenia pracy w godzinach nadliczbowych) - Wzrost dochodów powoduje wzrost skłonności do oszczędzania (maleje skłonność do konsumpcji) - Stopniowy wzrost kosztów produkcji w stosunku do wzrostu cen -Banki coraz bardziej ograniczają udzielanie kredytów inwestycyjnych - Wygasanie optymistycznych nastrojów wśród przedsiębiorców Wahania koniunkturalne - są powtarzającymi się ze względną regularnością krótko i średniookresowymi zmianami aktywności gospodarczej. Wyrażają się w ekspansji lub kurczeniu tej aktywności wokół linii trendu. Wahania koniunkturalne obejmują swoim zasięgiem całą gospodarkę, maja charakter krótko, a przede wszystkim średniookresowy, powtarzają się ze względną regularnością, wahania te są wynikiem samo wzmacniających się mechanizmów wewnętrznych, występujących w gospodarce. Cechy te odróżniają wahania koniunkturalne od wahań sezonowych i przypadkowych. Wahania sezonowe - obejmują zmiany w działalności gospodarczej dokonujące się na przestrzeni roku kalendarzowego. Są one wynikiem działania np. czynników w przyrodniczych, zwyczajów itd. Wahania przypadkowe są zmianami w działalności gospodarczej powodowanymi bliżej nieokreślonymi przyczynami, mającymi charakter losowy. Wahania cykliczne - powtarzające się ze względna regularnością zmiany aktywności gospodarczej.

FUKGA POZNAWCZA - dostarczanie wiedzy o zjawiskach i procesach gospodarczych o rządzących nimi prawidłowościach oraz o ich przyczynach i skutkach.

FUNKGA APLIKACYJNA - formułuje wskazówki pod adresem polityki gospodarczej, starając się określić skuteczne sposoby oddziaływania rządu na procesy gospodarcze.

INFLAGA - to brak równowagi na rynku pieniężnym. Masa pieniędzy jest większa od popytu na pieniądz. Pieniądz traci siłę nabywczą. To proces ciągłego wzrostu ogólnego poziomu cen rynkowych w danym okresie czasu (dekady kwartalne, typowym okresem jest rok), najczęściej spowodowany tym, że globalny popyt w gospodarce przewyższa podaż. Inflację należy mierzyć przeciętną stopą wzrostu cen.