122256

Zatem silą F„ nie ma składowej równoległej do wektora prędkości V. Oznacza to, te siła F, nie moie zmienić wartości prędkości V cząstki, a wiec nie mote zmienić energii kinetycznej cząstki.

Siła ta zmienia tylko kierunek prędkości, a zatem nadaje jej przyspieszenie dośrodkowe i tylko w takim sensie nadaje jej przyspieszenie.

Plfdkosc tego elektronu |«st znaczne większa nil pozostałych dwóch cząstek

li

Ślady trzech cząstek. ? elektronów (e) I pozytonu (et) w komorze pęcherzykowy/. umieszczone/ w jednorodnym polu magnetycznym, które /est skierowane prostopadle przed płaszczyznę rysunku. Zakrzywienie toru cząstek uzahintone jest od Ich prędkości.

Linie

Linie pola magnetycznego przechodzą przez magnes i tworzą zamknięte petle

Koniec magnesu, z którego linie wychodzą, nazywamy biegunem północnym magnesu: przeciwny koniec, do którego linie wchodzą.

nazywany jest biegunem południowym.

Różnoimienne bieguny magnetyczne przyciągają tif, a jednoimienne bieguny magnetyczne

Magnetyzm Ziemi

Wokół Ziemi istnieje pole magnetyczne, którego iródłem jest jej jądro. łecz mechanizm jego powstawania jest wciąż nieznany.

Zarówno poła elektryczne, jak i magnetyczne mogą działać siła na naładowaną cząstkę Rozpatrzmy ruch naładowanej ctąelki wa wzajemnie proatopadlych polach elektrycznym i magnetycznym |pola akr żyłowanej

Pola akrzyzowane pozwalają zmierzyć stosunek masy cząstki do jaj ładunku m/q dla cząstek poruszającej sic lampie na rysunku - Jest to współczesna wersja doświadczenia J.J. Thomsona

F_t = fluflsinW* = qu!i

Ody dwa pola są dobrane w taki sposób, te siły odchylające równoważą sic

Odchylenie toru V naładowanej cząstki poruszającej sic w polu elektrycznym moZemy obliczyć następująco

F = ma    „e

, .    _    => a = —

* =    w

I 2

v=-af

L

o

ąFT_

2m    qEL²

=» V = -—7

2mv

Po podstawieniu zaleZności na prędkość w polu skrzyżowanym tfsFJB I przekształcaniu wzoru na V otrzymamy

m B^,L¹

g~2yg

I tak odkryto elektron III