0000701

XII

smak i polor daleko wyborniejszy i wyższego szacunku.— Gdy jednak z wielu sprawiedliwych uwag, obok mej nieudolności przedsięwziąłem przetłumaczyć to dzieło, poważam się przeto dopraszać ludzi uczonych, których w Wysokiem zawsze miałem i mam poważaniu, aby mieć raczyli na-demną to łaskawe politowanie, które mieć się zwykło nad każdym, który stara się pracować nie w zamiarze mnogiego zysku i nabycia sławy u świata, której bardzo nagania św. Bernard, ale w szczerem duchu dopomożenia młodzieży zatrudniającej się świętą nauką, i aby jej podać klucz do czytania i zrozumienia Pisma świętego.

Prócz tego jest to nieoceniona książka, którąby czytać powinien nic tylko każdy Duchowny, jako ten do którego nieza-przeczenie należy zdać sprawę z tego, co wierzymy, i czego z ufnością oczekujemy, ale nawet każdy Cbrześcianin, któryby chciał gruntownie znać zasady swej Religii, i umieć uzbroić się niepokonaną tarczą przeciw tylu pociskom niewiernych i nienawistnych jej nieprzyjaciół. Wiadomo nam, że żydzi nie zaniedbują czytania Biblii starego testamentu, że Macbometanie mają to za ścisły nakaz prawa, by każdy z nich miał u siebie księgę Alkoranu. Sam tylko Cbrześcianin tak jest obojętny, że raczej przekłada wszelkich innych ksiąg i pism czytanie nad Pismo święte. Ponieważ czytanie Biblii w języku ojczystym nie jest każdemu pozwolono dla ważnych i słusznych powodów, które na uwadze ma kościół święty zakazując takowego czytania: niniejszy przeto Dykcyonarz czytać może każdy i bez wyjątku bespiecznie; gdzie opoi swoję chwalebną i pobożną ciekawość wiadomościami czerpanemi równie w piśmie świętem jak w hisloryi powszechnej, które niemało rzucą potrzebnego światła na umysł prawego Chrześcianina.

XIII

Odnoś więc pożytek dostojny Czytelniku z niniejszej pracy naszej, jakakolwiek ona wydawać się będzie, i 11-znaj w nas tę szczerą wolę naszą, którą pragniemy przynieść duchowną usługę, ile wątłe siły nasze dozwalają, i pomoc włoskiej młodzieży, która się naukom duchownym poświęca, i tym sposobem stać się uzytecznemi ludzkiej społeczności. Niechaj to Bóg zdziała w każdym, ktokolwiek czytaniem tego dzieła zajmować się będzie, by wznieciło się w nim żywe pragnienie do tak pomocnej i użytecznej nauki, aby szczerze zawołał do Boga z świętym Augustynem: u Sini costae deliciae mene Scriplurae iuae.»