151
3. Blękwid (Blankwit) wymieniają kroniki po raz pierwszy w roku 1491. W 15 wieku (wzgl. wcześniej) założono tam młyn, który dostarczał mąkę dla miasta i dziedziców Złotowa. Młynarze otrzymywali od dziedziców złotowskich liczne przywileje. Najstarszy z nich, nadany przez Jana Działyńskiego, nosi datę 18. 11. 1692, następny, nadany przez Ludwikę Dzia-łyńską, datowany jest z września 1694. Blękwid należał do klucza złotowskiego,
4. Buczek Wielki (Gr.-Butzig) zachodzi w dokumentach już w roku 1453. Właścicielami byli wówczas Wituń-scy, później Potuliccy, 1695 Raczyńscy, potem Goetzendorf-Grabowscy,
Ostatnia z Grabowskich, Gabrjela, córka Fulgentego, wyszła za Tadeusza Stablewskiego z Dłoni pod Rawiczem. Przez subhastę nabyła go w roku 1873 ,,Ostdeutsche Produktenbank11 na parcelację. Gabrjela Stablewska zatrzymała sobie w Buczku gospodarstwo obszaru ca 120 morgów, lecz i to zostało w roku 1889 przez subhastę sprzedane. Obok Buczka istnieje młyn, zwany Stołuniem.
5. Buczek Mały (Klein-Butzig) wspominają kroniki od 1653 począwszy. Miejscowość połączona była dawniej z Wielkim Buczkiem, Niedaleko M. Buczka istnieje do dziś wał ochronny z czasów wojen szwedzkich nad rzeką Stołuniem. Resztówkę po dawniejszym folwarku nabyła katolicka władza kościelna w Pile i urządziła w pałacu, wystawionym przez księcia-biskupa Adama Stanisława Goetzendorf-Grabowskiego, w roku 1927 wyższą katolicką szkołę ludową, nazywając zakład „Marien-buchen".
6. Buczek Nowy (Neu-Butzig) powstał przez wyłączenie z Buczka Wielkiego po roku 1874.
7. Buka (Boeck) należała do 1863 do klucza batorowskiego. W starych aktach zachodzi od 1653 jako Nowawieś i Buko.
8. Buntowo (gmina i dominjum) było w r. 1537 własnością Jana Buntowskiego. Niedaleko od wsi położona jest cegielnia Gaj. Dwór jest dziś własnością Hohenzollerna.
9. Czyżkowo (Ziskau), położone tuż nad granicą polsko-niemiecką, nazywało się dawniej Szyszkowo i należało do klucza batorowskiego. W roku 1663 nabył je Raczyński, sędzia nakiełski i właściciel Buczka, przez co włączone zostało do klucza buczkowskiego. Wdowa po Raczyńskim nadała dnia 5, VII.