0005701

114

lego hrabiego, alei to coś zadziwiającego? Wiesz pan O' co tu chodzi ?j

—    Cóż to takiego — zapytał ciekawie prezes policji.

—    Otóż autentyczny akt urodzenia córki zmarłego hrabiego, który nam przysyła jakiś doktór Gilbert. A nikt dotąd nie podejrzywał, żeby zmarły hrabia miał córkę. Nie znasz pan tego doktora Gilberta ?

—    Nazwisko zupełnie mi nieznane.

—    Sprawa się staje jakoś coraz bardziój tajemniczą.

^    — A ja mówię przeciwnie — odrzekł prokura

tor. — Wykazuje się teraz, że Raul de Challins, siostrzeniec hrabiego, pilnujący go ciągle, wiedział widocznie, że córka istnieje i on to najprzód pozbył się swego wuja, zadawszy mu trucizny a potem zniszczył testament, w którym widocznie mowa była o Genowefie, którój zmarły zapisał swój majątek. Chodziło mu o zagrabienie połowy majątku, więo chciał sprawę z urodzeniem Genowefy przed światem ukryć. Cóż pan o tern myślisz?

—    Rzeczywiśoie tak, jak pan się na to zapatrujesz, być może.

—    Ale to mnie zadziwia, zkąd jakiś doktór Gilbert wie o tem?

—    Widocznie musiał być bardzo blizkim i zaufanym przyjacielem zmarłego, skoro mu się z tem zwierzył a ja znowu dziwię się, dla czego hrabia sam tę sprawę okrył taką tajemnioą.

tu — Tak! jakże się teraz przekonać, czy ta legalna spadkobierczyni majątku jeszcze żyje ?

—    O tem z pewnością pan doktór Gilbert będzie wiedział. Przyrzekł przecież, że będzie sprawy dochodził.

—    No dobrze! ale i nam potrzeba będzie działać — odrzekł prokurator.

—    Każę przyaresztować Raula de Challins, żeby z niego wydobyć jakie zeznanie.

—    Ja myślę, żeby się z tem wstrzymać jeszcze. On niczego nie podejrzywa, zatem nam się nie wymknie a zresztą, choćby się nawet domyślał, to dla takiej stawki, jaką jest spadek po zmarłym, zaryzykuje chętnie, bo chciwość weźmie górę. Z drugiój strony zaś nadrabiać będzie chciał miną tak, jakoby zbrodniarzem wcale nie był. Bądź pan łaskaw odwiedzić mnie jutro a do tćj chwili będę miał czas jakieś kroki przedsięwziąść.

Prezydent policyi ukłonił się i wyszedł.

XX.

Od dwóch dni Raul nie odwiedził baronowój de Garennes.

—    Czyżby go już miano przyaresztować — zapytała się baronowa wchodzącego Filipa.

—    Mnie się zdaje, że dotychczas nie, listy skutek swój wywarły, jestem o tem mocno przekonany, tylko, że policya jest bardzo powolną.

—    Ale pomyśl tylko mój Filipie, że jutro ma nastąpić wprowadzenie w posiadanie majątku po zmarłym mym bracie.

—    Nie szkodzi matko, czy go przyaresztują dzień rychlćj, ,czy dzień późnićj, wszystko to jedne, przyaresztują go napewno a milioniki łatwo ma -odebrać.

»*