0010701

■■o—<5 tej;

Aby wszytek świat mniemał, że pobożnie żyjesz, Dobre na dłoń wykładasz, złe pod pachę kryjesz. Ba bracie, obłuda-ć to i handel twój głupi:

Nikt nic dobrego za złą monetę nie kupi.

POWIEŚĆ VI.

Pamiętam, gdym chłopcem był, barzom się rad Panu Bogu modlił, i w nocy-m rad wstawał, i złe-gom się barzo wystrzegał. Jednej nocy trafiło mi się, żem był na posłudze ojcowskiej, i prawie całą noc snu-m na oczu nie miał, ale głowę na krawędzi Kuranu (księgi zakonu) położywszy, trwałem, a inszy wszyscy spali.

Rzekłem tedy do ojca:

—,,Z tych żaden wzgórę głęMy nie podniesie, aby wżdy ze dwa pokłony Bognuczynili. Wszyt-kich gnuśność i niedbałość tak opanowała, że jakoby pomrzeć mieli.”

Ociec usłyszawszy, rzekł mi:

—„Duszo ojca swego, lepiej żebyś i ty spał, niżlibyś na złe języki przyść miał.”

Mądry najbystrsze ma mieć na swe sprawy oko,

I powinien w postępki swe wglądać głęboko;

A choćby wszytek świat chciał więcej mu przyzna-

[wać,

On za najpodlejszego winien się udawać.