0011501

Ra.

( 192 )

Ra.

minus mit ter e in Jadam Ha sin Regom. Syriae. Nic się nieoparlo ich przecho-dowi, uic nie mogło wstrzymać ich postępowania coraz dalej przybyli oni w jednym zapędzie aż pod miasto stóle-czne dla oblężenia go, a w tern pomieszaniu w którem żydzi zostawali, wszystko zdawało się obiecować ich nieprzyjaciołom pomyślny skutek. Ale Pan, który chciał tylko ukarać swój lud nie zaś wyniszczyć go, posiał Izajasza z zapewnieniem do Achaza , ażeby nie obawiał się tych dwóch ogonów, główni dymiących się. Noli liniere, etcor luum non formidet a duabus caudis ti-lionum fumigantium istorum. RasinRc-gis Syriae et filii Romeliae. Oni się spi-knęli nawzajem na zniszczenie was, mówiąc. » Pójdźmy przeciw Judzie, wy-• dajmy im wojnę, podzielmy pomiędzy siebie ich kraj « i t. d. ale o to co Pan mówi: »Ten układ wcale się nie-» uda, a wszystko na nic wyjdzie, nie-»stanie się to ani będzie ». Dwaj tedy królowie sprzymierzeni, przymuszeni byli odstąpić od oblężenia Jerozolimy, i powrócić do swoich krajów. Ale A-chaz zatwardzając się w swej bezbożności, a poddani za jego przykładem podając się na wszelkie zabobony bałwochwalstwa, przyszli do tego: że w następnym roku Bóg zesłał przeciw nim tychże wykonawców swej sprawiedliwości, Rasina i Facee, którzy wpadli każdy ze swej strony wkrólewstwo Ju-dy, i przywiedli je do ostateczności, nie mężna się było oprzeć tera dwóm potęgom, ktorem Pan chciał podać A-chaza. Uasin go pokonał, wszedł aż do serca królestwa jego, zostawił wszędy krwawe ślady swego przechodu, i powrócił do swego kraju z niezmiernym łupem. Nie długo jednak się cieszył swojem powodzeniem, ponieważ Bóg, lubo dał za jego pośrednictwem, jasny przykład swej sprawiedliwości nad królestwem Judy, użył innego wojownika na jego ukaranie. Teglatfalassar król Assyryi przekupiony znaczną summą srebra, przybył w pomoc Achazowi, zabrał Damaszek, stołeczne miasto królestwa Syryi, zrujnował je, przeniósł mieszkańców do Kiru, i zabił Rasina. Ra siu autem interfecit. (IF.Reg. Cap. 15. et Cap. 16. II. Paralipom. Cap. 28.)

RATUSZ Praelorium. Ewangelista daje to nazwisko domowi, gdzie przemieszkiwał rządzea Jerozolimy ze strony Rzymian, gdzie sądził i oddawał sprawiedliwość, i gdzie Piłat sprawując pod ów czas ten urząd, potępił na śmierć Jezusa. Milites Praesidis susci-pienles Jesum in Praetarium. Pismo nazywa także Ratuszem domy xiążąl i królów. Jussitf/ue in Praetorio Hero-dis cuslodire eum. Rządca rozkazał, żeby strzeżony był św. Paweł w pałacu Heroda. I Apostoł zwykł był dawać to imię pałacowi gubernatora Jerozolimskiego podobnie nazywa dwór cesarza. Ila ut vincula mea manifestu Jiercnt in Christa in omni praetorio. Malth. Cap. 27. ad Philip. Cap. 1.

RAY Paradisus, słowo to w łacińskim języku pochodzi z greckiego, które swój początek bierze z języka perskiego , a znaczy miejsce najrozkoszniejsze, ogród, zwierzyniec, w piśmie się bierze za ogród rozkoszny. Mis-siones tuae paradisus malorum puni-corum. Szczepy wasze kształcą jakby