0014001

-0-44S®

Ii6

— „Kiedy mimo grzeszącego przechodzicie, z miłosierdziem przechodźcie.

Grzesznego nie lżyć, ale żałować się godzi, —

I ty, jeśli-ć się we mnie złość postrzedz przygodzi, Nie śmiej się, nie potępiaj mnie we złym nałogu, Raczej o zmiłowanie módl się za mną Bogu.

Nie marszcz się przypatrując człeku grzeszącemu, Raczćj się za nim Bogu módl Wszechmogącemu; A ja łubom zły, ty mnie nie masz życzyć złego, Jeśli sam kiedy zażyć chcesz czego dobrego.”

POWIEŚĆ XXXVI.

Softowie, co się zakonu uczą, jakąś przyczynkę mając, potłukli regularystę, i pobiwszy, jeszcze prze-szydzając o nim leda co mówili. On poszedł do starszego skarżyć.

Wyrozumiawszy sprawę, starszy rzekł mu:

— „O miły synu! derwiszowska hirka jest dobrowolna ubogiemu suknia, a ktobykolwiek przypadków znieść nie mógł, temu hirka nie przystoi, i próżno się frasuje i pracuje.”

W głębokie morze chocia ciśnie kto kamieniem, Najmniej się woda onem nie zmąci ciśnieniem; Lecz gniew mądrego ma być jako mała woda,

I ciebie choć od kogo potka jaka szkoda,

Odpuść szczerze, a w wiecznem utop zapomnieniu, Jeśli chcesz swemu dobrze usłużyć sumnieniu,