0529

529

PRUS.

DomTNakwąskich w płockiem województwie starodawny, z którego było wiele mężów zasłużonych r. p., w księstwie mazoweckiem kasztelany i dygnitarzmi znacznymi bywali. Był wieku mego Stanisław podkomorzym wysogrodzkim. Szczęsny był plebanem sierpskim i kiernowskim, był człowiek uczony.

Baworowscy w Rusi dom sławny i możny, z których był Mikołaj rotmistrz, którego urodziła księżna '/.ba-raska; on potem z Skarbkowną zostawił potomstwo z domu Abdank, w potrzebach z nieprzyjacioły znacznych bywał, i wielkim kosztem w onych krainach niemałe poczty przeciwko nieprzyjaciołom wywodził. Zam ków swych Baworowa i Ostrowa mężnie poganom nie raz obronił; wiele spraw jego godnych .pamięci w hi-storyi obaczysz.

Dom Jezierskich z czerskiego rozrodzony.

Dom Hyslcckich, w Mazowszu i w Prusiech mają, dom rozrodzony.

Riidowscy u Nowogródka w Litwie.

Dom Preczkowskich na dobrzyńskiej ziemi starodawny i znaczny, mężowie sławni z tego domu bywali.

Radomińscy tamże na dobrzyńskiej ziemi starodawny dom. Właśni są Zgliniccy, wyszli z płockiego województwa. Był Bartosz wieku mego Radomiński pisarzem bobro-wnickim; mąż rzeczypospolitej zasłużony w onym kraju.

Głuchowscy w Prusiech w chełmińskiem województwie.

Wołowscy w wysogrockim powiecie dom rozrodzony.

Misiewscy w płockiem województwie dom rozrodzony, mają i na Kujawach.

Inszych domów wiele*zacnych w różnych województwach.

TRZECI PRUS, który już potem miał dziedziczkę z majętnością wielką z domu Pobóg, dla tegoż na pamięć pół podkowy a jednę kosę, na wierzchu Prus pradziadów swoich zostawiwszy, w jednym herbie trzy familie złączył, a to wszystko książęta nadawały mazoweckie, i męże wielkie do siebie przynęcając opatrzenia dawali, bo im tego potrzeba była, gdyż wielkim nieprzyjaciołom na on czas na oczach siedzieli. I tak to twierdzą, żeby miał mieć te pola ten herb: kosa i krzyże w polu czerwo-nem, pół podkowy w błękitnem. Noga zbrojna w hełmie na koronie, gdy była ucięta w potrzebie mężowi tej familii, rzeczonemu Sobór na onem Psiem polu za Bolesława Krzywoustego, złotą mu na to miejsce posłał, a na wieczną pamięć u herbu w hełmie nosić kazał. Tego własność obaczywszy, czytać będziesz o potomstwie, które znać mogę, także o niem wiedzieć w tak szerokiem królestwie.

67

Biblioteka Polska. Herby rycerstwa Polskiego, Bartosza Paprockiego.