0818

818

O KLEJNOCIE

Roku potem 1512 złożył król sejmik w Krakowie, na którym do Barbary zmówionej panny do stanu małżeńskiego byli obrani posłowie, naprzód: Jan Lubrański biskup poznański, Krzysztof Szydłowiecki kasztelan sędomierski, Łukasz z Górki kasztelan poznański i generał Wielkiej Polski, którzy w barzo ozdobnych poczcieeb wyjechali przez Śląsko i przez Morawę do Tarczyna, wziąwszy pannę dó Polski przyjechali, którą matka Jadwiga i. wuj książę cieszyńskie aż do Krakowa odwieźli w ośmi set koni, ostatek ci historya szerzej powie.

Koronowana była przez Jana Łaskiego arcybiskupa, ósmego dnia miesiąca: lutego.

Tegoż roku Tatarowie do ruskich i podolskich ziem wtargnęli, wielkie szkody mieczem i ogniem czynili. Zaraz król Zygmunt bez omieszkania wyprawił dwór swój do żołnie-rzów podolskich, którym wiele panów i rycerstwa na pomoc się zjechało. Tam naprzód; rota Lanckoruńskiego starosty kamienieckiego zagon tatarski poraziła dwudziestego trzeciego dnia kwietnia u Biełki, z których i jednego żywego co im do rąk przyszli nie; chowali. Pocieszeni Polacy nadzieją dobrą z fortunnego zwycięstwa nad pogany, ściągnęli się wespolek z Litwą do jednej grumady, gdy im znać dano o bliskim nieprzyjacielu; wziął z Litwą Kostantyn prawą stronę, Polacy lewą z Mikołajem Kamienieckim hetmanem koronnym i krakowskim wojewodą. Mocą i wielkością byli silni Litwie Tatarowie, tak, aż ich spierać poczęli. Konstantyn strwożony posłał do hetmana polskiego o pomoc, którą mu posłał zaraz.    '    ,    -    > ■

Wtem się ruszyła lewa strona przeciw onej wielkości pogańskiej. Tatarowie widząc wielką ciężkość na się, zewsząd strwożeni i napracowani uciekać poczęli. Nasi je goniąc bili, wielką korzyść odjęli, pogan dwadzieścia i cztery tysiące na głowę porazili.

Więźniów, które Tatarom odjęli, było szesnaście tysięcy; koni tatarskich dziesięć tysięcy na stronę hetmańską.

W tej potrzebie byli przedniejszy panowie: Mikołaj Kamieniecki wyżej pomie-niony hetman i wojewoda krakowski, Jan Odrowąż ze Sprowej, Otto ze Schodzca wojewoda podolski, Stanisław z Chodca marszałek koronny starosta lwowski, Marcin: Kamieniecki brat hetmański, Piotr i Stanisław Kmitowie z domu Srzeniawa, Stanisław Lanckoruński z domu Zadora, Jan Świerczowski z domu Trzy Trąby, Jan i Mkołaj Pileccy z domu Leliwa, Jan Szram z Tarnowa tejże fa* milii, i wiele rycerstwa polskiego.

Z Litwy: Konstantyn książę z Ostroga, Zbaraski Andrzej/Michał Wi-śniewiecki z syny, i szlachta tych pomienionych panów. Szerzej o tej bitwie w hi-storyi czytać będziesz.

Przyjechał potem w tymże roku poseł tatarski potwierdzając przymierza w roku, przeszłym postanowionego.

Król Zygmunt w Krakowie zmieszkawszy aż do ostatecznego dnia października, na dzień świętego Marcina na sejm do Piotrkowa jechał, który odprawiwszy wespółek z królową do Poznania jechał, zamki w Krakowie, w Piotrkowie naprawić kazał, piotrkowskiego nie dokonano aż w roku 1519. U świętego Stanisława na Skałce grób bratu Fryderykowi miedziany postawić kazał. Insze potem sprawy historya ci powie.