0929DRUK00001792

0929DRUK00001792



80 rozdział ii, W»T 20

nego ku biegunowi północnemu, przypada po stronie lewej od jego południka, jest tlla tego południka półkulą zachodnią: od powiednio druga, półkula jest icsc/todnią. Wypływa to z kierunku obrotu zienn dokoła osi, który dla obserwatora, zajmu .jącego wyżej podane położenie, odbywa się z lewa na prawo.

W związku z tem zazwyczaj liczy się w aStrduomji dlu gość geograficzną dodatnio na, zachód od południka pG0p' od 0° do 860°, gdy w geografji rozróżnia się długość wschodnią i zachodni*! i każdą z nich liczy się od południka pGyp' od 0° do 180°.

Południk pfljp' od którego liczą się długości geograficzne, nazywa się połudmM.cm pichcnpi// lub zerowym. Oczywiście każdy południk mógłby być obrany za glói. ny, jednakże jest rzeczą ważną, ąl)\ taki wybór byl powszechnie uznany. Na międzynarodowej konferencji astronomicznej, która odbyła się w Paryżu w dniacii jił—20 października 11)11 r. postanowiono za południk główny uznać południk greenwiehski i do tego południka odnosić wszelkie obliczenia i dane, zawarli? w rocznikach astronomicznych, efemerydach, tablicach i t. p. Wszystkie więc też dane, zawarte, w tej książce, które mają jakikolwiek związek z długością geograficzną, odnoszą się do południka green w łebskiego.

'Gdyby długość punktu A odniesioną była nie do południka, przechodzącego przez Greenwich (na rycinie punkt G), lecz do jakiegoś innego południka, napr/\klad przechodzącego przez punkt X, to z łatwością można znałeść długość punktu A względem Gheenwicte gdy znani' jest długość punktu X względem Gfeenwdcli.

Oznaczmy przez a fi długość geograficzną punktu A w zględem Greenwich a przez \x długość tegoż punktu, liczoną od południka, przechodzącego przez X. Z ryciny 13 wynika:

<): XpA = XpG -j- GpA, aa- = Xp< i -|- \'d

oraz

g = Cg.Gr GpX    (a)

To znaczy, że długość -geograficzna punktu A względem ■Greenwich równa się sumie długości tegoż punktu, liczonej od południka punktu X, i długości punktu X, liczonej od Greenwdcli.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0929DRUK00001796 34 ROZDZIAij II, UST. -JS dnie- z geometrycznemi wlftsftśffi&iitmi kuli, norma
ScannedImage 77 80 Rozdział II. Postacie sacrum Tabeia 4. Analiza wariacji gromowładnych postaci (wg
Obraz0 (69) ■ 80    Rozdział II. Archeologia duszy Bohatera Polaków przydatny i płak
0929DRUK00001706 94 ROZDZIAŁ II. UST. W przypadku ziemi oś s schodzi sio- z osią obrotu ziemi, a pł
0929DRUK00001714 102 ROZDZIAŁ II, UST. 24 siebie prostopadle, ponieważ przeginają się z płaszczyzną
0929DRUK00001724 11^ ROZDZIAŁ II, UST. 26 przez cp tęż ,szerokość w czasie %, a przez X długosze g
ScannedImage 35 38 Rozdział II. Postacie sacrum mieniu te nigdy nie więdnące kwiaty”. Po powrocie cz
obraz5 (34) Rozdział II HERMENEUTYKI REDUKCYJNE Analizować intelektualnie symbol, to obierać cebulę
CCF20090811016 Część I - Rozdział II. Bóg, Syn 10583WZÓR I ZBAWICIEL83 O Panie Jezu Chryste, nie po
0929DRUK00001788 376 ROZDZIAŁ VII, UST. 82 Zastosujmy rozważania powyższe do słońca. W przypadku ty

więcej podobnych podstron