0929DRUK00001741

PARALAKSA . 329¹

które] środkiem jest heljoeentryczne miejsce gwiazdy, której oś. wielka jest równoległa do ekliptyki i wyuosi 2i*c, mała zaś oś_r przypadająca na kole szerokości, ma wartość [ 2 u sui [31. Rozmiary tej elipsy paralaktyoznej zależą więc od iz, a ^ęc od odległości gwiazdy, kształt zaś od szerokości astronomicznej gwiazdy. Dla [3 = + 9(M elipsa ta staje się kolein, li dla [3 = 0° ruch na elipsie sprowadza się do -wahań na ekliptyce.

Niechaj rye. 56 przedstawia tę elipsJ parałaktyczną gwiazdy G, której środkiem jeSt' miejsce heljoeentryczne gwiazdy. Odnosimy jej położenie de układu prostokątnego (u?y) i strzałka a

Wskazuje kierunek wzrostu długości, a więc też kierunek dodatni na osi ag biegun półnodmy ekliptyki wyobrażamy sobie na, górze, a więc też ku górze skierowany jest dodatni kierunek na osi y.

Miejsce, które w ęłipfc paralaktycznej zajmuje położenie-geoCentryCzne,,gwiazdy CR, wypływa ze wzorów (x) i (y). Wartości spólrzędnyeh, odpowiadające czterem wartoSdlbm kąta ©,. różniącym się o 90°, znajdujemy w n&stępującbj tabele^;

© — A =    0°, x —    0,    y = — tt: sin [3,

O — A = • 90°, x = -\-iz, y= 0,

O — A = 180°, te —    0,    #=-j-7isin[3,

O — X = -jg = — Ti, y— 0.