9152S
0301

loponezie, powtarzające się co dwa lata na cześć Ophel-tesa, później Archemorosem zwanego. III. Igrzyska Py-tyjskie, odprawowane na dolinie Pytho, położonej między Delfami i Kirra, na cześć Apollina, zwycięzc) w^ręża Pythona i IV. najważniejsze, najogólniejsze, nietylko dla Grecyi właściwej, ale i dla wszystkich ludów greckiego pochodzenia, przeciw którym politycznego lub religijnego nie było zarzutu, igrzyska olimpijskie, odprawowane-co cztery lata na f)rzesilenie letnie dnia z nocą, blizko miasta elidzkiego Olimpii w zachodnim Peloponezie, na cześć Jowisza Olimpijskiego. Pindar tak się o nich wyraża: „Nie szukaj na niebie gwiazdy jaśniejszej nad słońce, ani wśród igrzysk Grecyi nic świetniejszego nad igrzyska olimpijskie. Tenże poeta przestrzega zwycięzców olimpijskich, aby nie gonili za czem wyższem jeszcze, aby nie usiłowali stać się bogami, albowiem boską już była ich dola na tej ziemi. Dla Rzymian zaszczyt zwycięzcy olimpijskiego był wyższym nad zaszczyt konsulatu lub triumfu.

Owoż Grecy za początek swej ery przyjęli rok, w którym na tych igrzyskach sławny szermierz Choraebus z Elidy uzyskał nagrodę. Igrzyska te trwają w Grecyi zwyczajach bez przerwy, aż do roku 392 po Chr.

Nie spotykamy w dziejach świata piękniejszej insty-tucyi, jak olimpijskie igrzyska u młodocianego, pełnego zapału i szlachetności ludu greckiego. Za zbliżaniem się czasu na tę uroczystość przeznaczonego, wstrzymywały się kroki nieprzyjacielskie powaśnionych Grecyi ludów; ogólne nastawało zawieszenie broni.

Uczeni, bohaterowie, cała Grecya, świat cały, zbiegał się wałczyć o sławę u stóp posągów Bogów.

94