94299101

WYDALINY 375

Obecność urobi li no gen u w moczu wykazeć się daje próba Ehrlicha: Za dodaniem kilku cm* rozczynu p = dimetylparamidobenzaldehydu (2°/_# roztwór w 20°/₀ 11CI) występuje wybitnie czerwone zabarwienie juz na zimno, względnie przy lekkiem ogrzaniu.

Uroerytryna, barwik, nadający osadom moczanów barwę różową, wydziela się w większej ilości w stanach gorączkowych.

Uroroseina. Znajduje się w moczu w postaci substancyi macierzystej, z której powstaje po dodaniu kwasów mineralnych, ujawniając się barwą różowo-czerwoną. W moczu prawidłowym ludzkim albo nie znajduje się wcale, albo w nieznacznej ilości, w większej tylko w stanach chorobowych.

Indykan. W moczu normalnym niejednokrotnie wykazać się daje po dodaniu kwasów mineralnych n. p. stężonego kwasu solnego, pojawienie się ciemno-niebieskiego zabarwienia, pochodzącego od i n d y g a. Badania Hoppe-Seylera i Jaffego wyjaśniły powstawanie tego barwika z substancyi macierzystej, zawartej w nader małych ilościach w moczu, zwanej indykanem. Bauman n wreszcie zdołał stwierdzić, że indykan należy uważać za związek pochodny indoksylu, względnie indolu, mianowicie sól potasową kwasu indoksylosiarkowego.

Indykan czyli siarkan indoksylo-potasowy C'_g H_s NO. S 0_B K, otrzymany z moczu, przedstawia białe łuski rozpuszczalne w wodzie, trudno w alkoholu zimnym, łatwiej w gorącym. Kwasy mineralne rozkładają go łatwo już na zimno z odszczepieniem indoksylu, który na powietrzu ulega rychło utlenieniu na indygo: 2 C_e 11 ₁ NO -J- 0₂ = L_lBII_l0N_tO₉ -J- 2 II.₂ O. Topi się w ciepłocie 160—170° C.

Zawartość indykanu w moczu normalnym jest bardzo zmienna, wynosi* 0005—002 g. i więcej na dobę. U osesków i dzieci w pierwszych latach życia w normalnych warunkach nie spotykamy go wcale. U psów i koni natomiast znajdujemy go stosunkowo znaczne ilości 10*18—0^-25 g. indoksylu na dobę).

Główna ilość indykanu zawdzięcza swoje źródło gniciu ciał białkowych w jelitach. Związki indolu spotykamy bowiem także wśród przetworów gnicia, przyczyniające się do powstawania charakterystycznej woni gnilnej. Stąd też zawartość indykanu może być do pewnego stopnia miarą dla oceny rozmiarów gnicia ciał białkowych w przewodzie pokarmowym.

Kwas indoksylooctowy: C₁₀H^NO₂ = C^H^N.CH₂ C O OH. Ma się znachodzić w moczu w postaci soli alkaliowych obok indykanu, dając powód do wystąpienia zabarwienia czerwo-