FizykaII49401

490

490

Fig. 268.

promieni światła przez kryształ dwuosiowy przechodzi w takim kierunku, iż chyżość przesyłania ich wszystkich jest jednakowa, musi się ona przy wyjściu z niego rozsypać na nieźli; czoną ilość promieni, które wszystkie razem utworzą ostrokręgową powierzchnię. Ten wniosek wyprowadził Hamilton rachunkiem zte-oryi Fresnela, zanim jeszcze dostrzeżono zjawisko samo, które pierwszy ujrzał Lloyd, urządziwszy doświadczenie według skazó-wek tegoż rachunku. Tu więc teorya undulacyi posłużyła do odkrycia nowćj prawdy, przedtem nieznanśj.

Obydwa kierunki, w których wszystkie promienie z równą chyżością przez kryształ dwuosiowy przechodzą, leżą prawie na jego osiach optycznych, zamykając ze sobą w aragonicie kąt blisko 20°. Płytka aragonitu, użyta przez Lloyda do doświadczeń w mowie będących, była ślifowaną prostopadle do linii po-średniśj, dzielącćj kąt, między osiami optycznemi zawarty, na dwie równe części; zatem kierunki równej chyżości promieni OM i ON (Fig. 260) były do jśj powierzchni pod kątem 80° nachylone. Na obie te powierzchnie kładł Lloyd cieniuchną płytkę metalową z delikatnym otworem w ten sposób, iż linia łącząca te dwa otwory miała kierunek OM-Ustawiwszy tedy na jednśj stronie tej płytki stosowny płomień, posyłający do niśj przez Otwór O ostrokrąg światłach, którego promienie załamują się wzdłuż OM, patrząc przez drugi otwór w należytym kierunku, widzi się jasną obrącz-Hg. 260. kę światła na ciemnem tle. Hamilton na-