FizykaII23601

230

230

Fig. 99.

razem z jej dołem, przez CFD przesłanym, drgający ruch cząstek powietrza niweczy się oczywiście zupełnie. Następuje to właśnie wtenczas, kiedy różnica dróg ACFDB - ACEDB — % X, albo gdy ona nieparzystą ilość takich połówek. długości fali wynosi. Zadymając rurkę w takim razie na końcu A przez stosowny stroik, nie słychać w drugim pokoju żadnego tonu, skoro obydwa ramiona są otwarte, a zaraz słychać wyraźny ton, jeśli się jedno ramię tak zatka, iż ono do ■ przesyłania dźwięku stanie się nieprzydatnem. Powyższa rura, w ścianę wmurowana, zowie się rurą interferencyjną Nórenber-ga i stanowi główną cześć przyrządu, który jego imię nosi. Skoro tedy droga ACFDB była o 12 cali dłuższa od drogi ACFDB, a długość fali tonu wpadającego przez A do obu rurek równa 24 calom, różnica dróg, które ruch falowy odbywał w obydwóch przewodach, czyniła połowę długości fali i dla tego nie było słychać tego tonu w pokoju, do którego koniec B rurki prowadził. Ton zaś, którego fale miały długość 12 cali, dla którego więc rzeczona różnica była równą całej długości fali, nie ustawał wcale, chociaż obydwa- ramiona rury były otwarte, lecz przeciwnie znacznie wzmocnionym się okazywał. Do wydobywania tonów używa się tu zwykle 12 calowej otwartej piszczałki z bukszpanu, w której słupek powietrza 8mm grubości posiada. Zadymanie tej piszczałki po wetknięciu drugiego jej końca do rury A, odbywa się dla lepszćj regularności za pomocą mieszka i wielkiej flaszki, w Fig. 100 {na nast str.) wystawionej. Przy słabszem zadęciu słychać jej ton zasadniczy, mający falę 24 cali długą, przy mocniejszem zaś dmuchaniu powstaje ton, którego fale mają długość 12 cali.

Ciekawe zjawisko interferencyi głosu, powstające wskutek równoczesnego wysełania wręcz przeciwnych uderzeń z dwóch blisko siebie leżących miejsc, obserwował też Seebeck ¹) na syrenie wyżej (§ 25) opisanej. Skierowawszy ku jednemu rządkowi dziurek syreny dwie rurki, na obu przeciwnych stronach

1

Seebeck w Dovego Repertorium. T. VI.