143
go na konduktora, a następnie do sztabu kwatermistrzowstwa jeneralnego. W roku 1817 postąpił na podporucznika; w roku 1818 na porucznika. Za gorliwe prace przy demarkacyi granicznej od strony Prus, otrzymał order Ś®i Anny klassy III w r. 1823. Po rozwiązaniu wojska polskiego, wszedł do służby cywilnej wDyrekcyi Komunikacji Lądowych i Wodnych, na inżyniera powiatu Warszawskiego, (31 Kwietnia 1833 r.). W roku 1840, mianowany Podinspektor rem tejże Dyrekcyi; w roku 1847 Naczelnikiem Oddziału. Wyjechawszy w końcu Października 1853 w obowiązkach służbowych do miasta Kalisza, z przeziębienia umarł w Warszawie.
ł|Ś. P. KAROLOWI HIŻ, B. KAPITANOWI GWARDYI B. WOJSK POLSKICH, ZMARŁEMU DNIA 29 WRZEŚNIA 1854 ROKU, POGRĄŻENI W ŻALU POZOSTALI SIOSTRZEŃCY, TĘ PAMIĄTKĘ POŁOŻYLI. “
Urodzony dnia 21 Kwietnia 1794r. w Warszawie, po skończeniu nauk, wszedł w r. 1810 do 2 pułku piechoty (woltyzerów) Księstwa Warszawskiego; w roku 1812 otrzymał stopień podporucznika w tymże pułku, i pod Smoleńskiem ozdobiony krzyżem srebrnym legii honorowej, za dekretem Cesarza Napoleona. Pułk ten, w którym fliż służył, należał do piątego korpusu wielkiój armii. Był w bitwach i w każdej się Hiż odznaczył: dnia 17 Sierpnia 1812 przy wzięciu Smoleńska; 5, 6 i 7 Września podMozajskiem; d. 29 t.m. pod Czerykowem; d. 29 Października pod Woronowem; d. 3 Listopada pod Wiazmą i innych mniejszych potyczkach; d. 29 Listopada przy przeprawie Berfczynę wzięty do niewoli, w którój zostawał do 6 Grudnia 1814 r. Następnie umieszczony w pułku gwardyi wojska Królestwa Polskiego; w r. 1825 mianowany kapitanem; w roku 1831 w miesiącu Czerwcu dla poratowania zdrowia zmuszony wyjechać do wód zagranicznych, wrócił w Październiku t.r. do Warszawy i odtąd w zaciszy domowój resztę dni spędził i zmarł w 60 roku życia.
Cfrób w ziemi na nim kamień, na którym w płaskorzeźbie paletra z pędzlami i napis:
„ANTONIEMU ROGOZIŃSKIEMU ARTYŚCIE. ŻYŁ LAT 38, UMARŁ D. 10 PAŹDZIERNIKA 1835 R.“
,,Zył w pracy, żył cnotliwie, miał przyjaciół wiele,
Głaz mu ten położyli, cnót jego czciciele."
Ukończył nauki w Liceum w Warszawie, następnie uczył się malarstwa u professora A. Blanka. Kaleka na nogę oddał się z całym zapałem sztuce: malował portretyr, kopjował wiele i wybornie restaurował stare obrazy. Kochany powszechnie dla łagodnego charakteru i prawości; umarł na suchoty.
JAN STYPUŁKO W S K I, NOSI-WODA.
(Spoczywa w ziemi bez nagrobku).
Urodził się w r. 1785 na Mazowszu: za czasów Księstwa Warszawskiego; służył w wojsku, a następnie w pułku 5 linijowym b. wojska polskiego, gdzie doszedł do stopnia sierżanta dozorcy lazaretu; po roku 1830 był przy jednym z sądów podlaskich; od kiedy odsiadł w Warszawie nie-