page0923

915

Sansovino — Santa-Ana

i uderzony jego talentem, oddał go na naukę do rzeźbiarza. Szybko wykształcił się SansoviHo na rzeźbiarza i budowniczego i otrzymał obstalunki nietylko od wielu miast włoskich ale i od papieża Julijusza II. Król Portugalski powołał go do Lizbony i zlecił mu budowę kilku pałaców. Gdy po latach dziewięciu wrócił do Włoch, papież Leon X polecił mu ozdobę rzeźbiarską kaplicy Casa santa di Loreto. Później usunął się Sansovino do swego rodzinnego miasta, gdzie założył przytułek Augustyjański i zmarł w r. 1529. Uczeń jego Jacopo Tafii, który się za jego przykładem przezwał także Sansovino, urodził się we Florencyi, zmarł roku 1570, wiele pozostawił rzeźb i budowli w Wenecyi.

Sant’ OmobOIlO (Acąua di). W powiecie Almeno San-Salvatore, w pro-wincyi Bergamo, o 3 mile od tego miasta, jest wieś zwana Mazzoleni a w niej źródła wody mineralnej, które od nazwiska swego patrona tej parafii La fonte di Sant’Omobono są nazwane. Główne źródło tej wody leży w stronie północnej i jest odległe o kilkaset kroków od wsi, wypływając na płaszczyźnie zwanej Val Bettola; nie ma tam żadnego urządzonego zakładu do picia tych wód lub brania kąpieli, i przyjeżdżający chorzy muszą się mieście w domach prywatnych, których niewielka jest liczba. Woda w źródle rzeczonem jest czysta i przezroczysta, zapach ma jaj zepsutych, smak słonawy, trzymana w naczyniach zatkanych nie wydziela osadu, temperaturę ma -f-13° Reaumura. W składzie swym zawiera gaz siarkowodorny, kwas węglany, siarczany, siarczan magnezyi, sody i wapna, chlornik sodu, magnezu i wapnu, kwas krzemny i ciało organiczne. Zalecaną jest skutecznie w chorobach skóry, artrytyzmie, paraliżach, w stwardnieniach wątroby, śledziony, gruczoła podżołądkowego i krezek, w przykurczeniach członków, w cierpieniach pochodzących z kamieni moczowych, w duszności i wodnej puchlinie Zwyczajnie używa się wewnętrznie od trzech do sześciu kubków dziennie, a w paraliżach, czyli tak zwanych porażeniach, kąpiele z tej wody przez lekarzy są zalecane.    Dr. L. S.

Santa (Acqua). O pół mili od Rzymu, w stronie wschodniej pagórka, który był Nimfie Egeryi poświęcony, znajduje się źródło wody mineralnej, przy którem zakład do brania kąpieli jest urządzony. Woda ta jest zupełnie czysta i przezroczysta, smak ma słabo kwaskowaty, zapach żelaza, temperaturę -|- 11° Reaumura. W składzie swym zawiera: kwas węglany, chlornik sodu,, wapnu i magnezu, węglan sody, wapna i magnezyi, krzemian żelaza. Zalecaną jest w cierpieniach pochodzących z kamienia moczowego, albo też w obecności piasku w pęcherzu moczowym, w zadawnionych sluzotokach z cewki moczowej, w osłabionem trawieniu, a nadto w zatkaniach trzewćw brzusznych. Używa się wewnętrznie, pijąc od 4—6 kubków dziennie i zewnętrznie w postaci kąpieli zwyczajnych i nastrzykiwanych.    Dr. L. 8.

Santa-Ana czyli Sanfana (Antoni Lopez de) prezydent i dyktator rzeezy— pospolitej Mexykańskiej, ur. ku końcowi zeszłego stulecia, objął podczas wojen o niepodległość w r. 1821 dowództwo oddziału, dopomógł do strącenia z tronu cesarza Iturbite’go w r. 1823, poczem przerzucił się na stronę federa-Jistów i pobity w r. 1823 usunął się i osiadł w wiosce pod Jalapą. Dopiero w r. 1828 wziął udział w sprawie publicznej jako poplecznik Guerrero’go, który go^w r. 1829 mianował ministrem wojny i dowódzcą wojsk. Gdy Bu-stamente stanął na czele rządu w r. 1820, Sanfana zbuntował się r. 1832 przeciw niemu, pobił wojska rządowe i ogłosił prezydentem protegowanego przez siebie Pedrazza. Przy nowym wyborze dokonanym w Marcu r. 1833

ÓS-.'