Jego talent rozwijał się systematycznie.
W zawodach cenił sobie współzawodnictwo z lepszymi od siebie. W roku 1973 trafił do pierwszoligowego zespołu AZS Kraków. Treningi pod opieką Stanisława Zaparta i Tadeusza Pietrzaka przyniosły mu mistrzostwo okręgu krakowskiego w ośmioboju lekkoatletycznym (1975), . i brązowy medal w dziesięcioboju (1976). Usta- | nowił szereg rekordów Uczelni, które do dziś nie zostały poprawione.
Andrzej Matuszyk - ur. 20.01.1936 r. w Tarnowie. Po ukończeniu liceum w Nowy m Sączu, w latach 1953-1956 studiował na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie - od 1957 r. - na Wydziale Filolo-giczno-IIumanistycznym Wyższej Szkoły Peda gogicznej w Krakowie na kierunku filologia polska. Od ukończenia studiów do roku 1975 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katedry Historii Literatury Polskiej WSP jako asystent i starszy asystent. Obecnie jest profesorem i kierownikiem Zakładu Alpinizmu AWF Kraków
Wspinanie, turystyka i góry to trzy pasje naukowe i dydaktyczne. Zaczynał od turystyki górskiej w Beskidzie Wyspowym i Gorcach, a następnie w Tatrach. Po ukończeniu kursu wspinaczkowego w Krakowskim Klubie Wysokogórskim w roku 1967 rozpoczęła się jego aktywność wspinaczkowa w Tatrach, gdzie wspinał się latem i zimą (dokonał też pierwszych przejść). Wspinał się również dwukrotnie w Kaukazie Centralnym (w latach: 1974 i 1977 r. brał udział w centralnych obozach sportowych Klubu Wysokogórskiego i Polskiego Związku Alpinizmu w rejonie Adył-Su). W roku 1973 brał udział w sportowo-eksploracyjnej wyprawie Krakowskiego Akademickiego Klubu Alpinistycznego w góry Spitsbergenu. W 1975 r. uczestniczył w wyprawie alpinistycznej Krakowskiego Klubu Wysokogórskiego w Hindukusz Pakistański na Tirich-Mir (7702 m); w 1979 r. brał udział w międzynarodowym obozie alpinistycznym w górach Mongolii (rej. Monch Ilair-han). Równolegle intensywnie zajmował się szkoleniem wspinaczkowym. W latach 1971-1980 prowadził zajęcia
praktyczne i teoretyczne na kursach wspinaczkowych (skałkowych, tatrzańskich letnich i zimowych w' ośrodku Polskiego Związku Alpinizmu w „Betlejemce” na Hali Gąsienicowej), kierował szkoleniem w Krakowskim Klubie Wysokogórskim, zaś w Komisji Szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu odpowiadał za szkolenie instruktorów. W latach 1976-1985 pracował w krakowskiej Międzyklubowej Komisji Egzaminacyjnej i Kwalifikacyjnej w zakresie taternictwa, zaś w 1978 r. wykładał w zaocznym Studium Trenerów Alpinizmu w AWF Kraków.
Marek Michalik ur. 5-03-1962 r. w Mieszkowicach. Studiował geografię (1982-1987). Koszykarz Górnika Brzeszcze, w czasie studiów graf w drugoligowym AZS AWF Kraków. Brał udział w Międzynarodowych Akademickich Mistrzostwach Polski w Lublinie, w Akademickich Mistrzostwach Polski w Koszalinie (uznany najlepszym zawodnikiem turnieju). Reprezentował barwy naszego Klubu Uczelnianego AZS w Lidze Międzyuczelnianej. Dzięki jego postawie zespół wywalczył 3- miejsce w 1983 r. i 2. miejsce w 1984 r. Jako student III roku został powołany do akademickiej kadry Polski (1.10.1984--31.03.1985).
Lech Pakuła ur. się 4.12.1930 r. w Kurowie w gminie i powiecie Grodzisk Wielkopolski. Po odbyciu służby wojskowej w pułku piechoty w Siedlcach podjął studia geograficzne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, które ukończył w 1958 r. Tytuł doktora uzyskał w 1963 r., kolokwium habilitacyjne odbył w 1973 r. na Radzie Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zainteresowania badawcze dotyczące głównie geografii przemysłu i degradacji środowiska pod wpływem uprzemysłowienia oraz osiągnięcia dydaktyczno-metodyczne zaowocowały nadaniem w 1981 r. Lechowi Pakule tytułu profesora nadzwyczajnego, a w 1994 r. profesora zwyczajnego. W latach 1991-96 pełnił funkcję dziekana Wydziału Geograficzno-Biolo-gicznego WSP w Krakowie.
Karierę sportową rozpoczynał w szkole średniej w Grodzisku Wlkp W monografii Klu-
Konspekt nr 1/2006 (25)