B574 811

Prof. Dr, med. FRANCISZEK KRZYSZTAŁOWICZ

Dyrektor Kliniki Dermatologicznej Uniw. Warszawskiego

ZAKAŻENIA ROPNE SKÓRY (PYODERMATITIS)

Nazwy „pyodermitis“ użył pierwszy lELOIR dla określenia schorzeń skóry, powstających skutkiem miejscowego zakażenia przez ropne ziarenkowce (coccus pyogenes). Obecnie nazwą tą obejmuje się grupę chorób skóry, powstałych wskutek osiedlenia się w różnych jej warstwach ziarenkowców, wywołujących zapalenie ropne — głównie zatem paciorkowców (streptococcus) i gronkowców (staphylococcus). Zadrażnienia warstw naskórkowych skutkiem takich zakazeń stanowią obraz najpowierzchowniejszego zakażenia (epiderma-titis); róża (erysipelas) jest obrazem zakażenia najgłębszego, bo skóry i tkanki podskórnej.

Schorzenia ropne skory (pyodermitis) należą do spraw chorobnych bardzo częstych w stosunku do wielkiego rozpowszechnienia wspomnianych ziarenkowców ropnych. Patogeneza jednak tych wszystkich dość licznych postaci chorobowych nie jest naogół prosta, należj przeto uwzględnić dużo ważnych w tym razie czynników, które mają wpływ na sposób powstawania, postać i przebieg tych spraw chorobnych w skórze.

Niewątpliwie zapalenia ropne w skórze powstają najczęściej jako zakażenia wtórne, gdyż ziarenkowce ropne wikłają bardzo często rozmaite schorzenia skóry, jakoto: różne postaci wyprysku (eczema), świerzbiączkę (pru-rigo), trądzik (acne), świerzb (scabies) i t. d. Istnieje jednak także szereg jednostek chorobnych o ściśle określonej postaci, które stanowią oddzielne typy chorobne. Jedne z nich powstają pod wpływem jednego rodzaju tych ziarenkowców, inne należą do zakażeń mieszanych.

Chociaż etjologja tych spraw chorobnych jest jasna, bo zawsze wchodzi w grę w jednych paciorkowiec (streptococcus), w innych gronkowiec (staphylococcus), a wreszcie ieden i drugi mikrob, to jednak w schorzeniach skóry tego rodzaiu musimy przedewszystkiem pamiętać o tern, że tak skóra, jak

Podręcznik chorób zakaźnych VIII    ^    1