6.39
śne pompy, fastm, ambicje, maniery, iuwidye, i różne w życiu hmts, Panu Bogu nie podobały,— czy też zajątrzone serca Panów ku poddanych ten upadek ojczjTznj' przyniosły V Azaż i ja rozkazaniu WKMci nie był addidissi-mus, kiedy I< liMMPanowde Szlachta clic.ieli WKMci z koroną minąć? Rozkazowałeś nu, wzjTwałe& mie WKMość, abjnn z wojskiem swojem ku Warszawie następował, i pod Zamościem dalszego rozkazania i wiadomości czekał: i skoro mię tu przez Posła WKMci doszła wiadomość, żeś szczęśliwie Panem był obrany, rewers1 uczyniłem z wojskiem. Nie bez szkodjT ten mój był zaciąg głęboki w ojczyźnie g świadkiem tameczne kraje. Tu mi tylko przed WKMcią przychodzi uważać prostym i ubogim rozumem, Czemu wojsko kwarciaue Hetmana nie ma mieć beUicosum, pium, sobrium, nie takowego , który wszystkie siły i fortele wojenne w jednej gorzałce najdował, i wielce ich w głębokiej flaszy szukał? Na coż takowegio dauo na zgubę zaenycli wyuczonych Kawalerów i starych kamanagów, a na zwątlenie mocy polskiej? Pod Pi-lawce zaś tak wielkiemu wojsku, czemuż Hetmana dano venerśs pulltm? który głosu słodkiej i wdzięcznej lutni tam nie słucnał, jedno echo c&ęste z samopałów Kozackich. Pierzchnął i z dru giemi, wszystkie dostatki, wielkii bardzo, w pola zostawiwszy. Jedyne wojenne było tam consiłium miłującego szczerze syna ojczyznę i wolności szlacheckiej custodis, Xeia JMei Wiśnio-wieckiego, aby bez zwłoki, pókiby mi Orda nie przyszła na pomoc, nastąpić na wojsko Kozackie. Ale oracye długie, słowa łacińskie wyborne i pieszczone, przeciwne były tak zdrowej raj dzie: inaczej zwycieztwo przy wojsku Połskiem byćby musiało pewne. A czemuż dobrego tego Kawalera, który unicus prawdę jest in BepubUca, Xcia JMei Wiśniowdeckiego za Hetmana nie dauo? .Snadno się domyślić, bom namienił. Wojsku Zbar.aw-skiemu staruszka Hetmaua JMP. Kanclerz dał wTedług swej internami, i co dawno nie było w Polszczę, heretyka. I tam, by nie Kże JMość Wiśnio wiec,ki, tak by było temu wojsku, jako i pod Korsimieui. Ale to Inter miracula miracuhrum uważać mkma-ealum, żeś WKMość z garstką łudzi iść raczył na odsiecz, ua potęgę moją wielką złączoną z pogaństwem; nie mając wojska,