Magazyn6
901

15

EGZEKUCJA SKARBOWA

jej żądania. — Zajęte ruchomości pozostawia się z reguły nadal w posiadaniu zobowiązanego, a dopiero wtedy, gdyby to groziło utratą, zniszczeniem lub zepsuciem ich przez zobowiązanego, należy oddać rzeczy na przechowanie dozorcy, którym może być członek rodziny zobowiązanego. Minister Skarbu może zarządzić utrzymywanie osobnych pomieszczeń do przechowywania i dozorowania zajętych ruchomości oraz ich sprzedaży. Zajęcie jest dokonane z chwilą podpisania protokółu przez organ egzekucyjny.

Jeżeli ruchomości zajęte na zaspokojenie jednej należności mają być zajęte jeszcze na zaspokojenie innej należności, organ egzekucyjny dokona nowego zajęcia przez protokólarne zaznaczenie w protokóle pierwszego zajęcia.

Sprzedaż zajętych ruchomości odbywa się z reguły w drodze publicznej licytacji. Jeżeli w pierwszym terminie nie weźmie udziału przynajmniej dwóch licytantów, jak również jeżeli żaden z uczestniczących nie poda ceny wyższej ponad oszacowanie, wyznaczony zostanie nowy termin przetargu publicznego. Na drugim przetargu publicznym ruchomości mogą być sprzedane nawet niżej sumy oszacowania.

Na wniosek zobowiązanego lub wierzyciela, jak również z urzędu, może urząd skarbowy ze względu na ważny interes zobowiązanego lub wierzyciela, jednak za zgodą zobowiązanego, a przy drugiej licytacji nawet bez zgody zobowiązanego, zarządzić, by sprzedaż zajętych ruchomości nastąpiła w inny sposób (nie wyłączając sprzedaży z wolnej ręki, sprzedaży w przedsiębiorstwie zobowiązanego, sprzedaży komisowej i t. p.), lub w innem miejscu, jak również, aby licytację przeprowadził kto inny niż właściwy organ egzekucyjny. Przy sprzedaży takiej urząd skarbowy oznaczy ^cenę, poniżej której sprzedaży nie można dokonać, oraz termin, do którego sprzedaż ma być dokonana. — W każdym razie pieniądze zagraniczne, papiery wartościowe i inne ruchomości, mające cenę targową lub giełdową, urząd skarbowy sprzeda z wolnej ręki po kursie dziennym.

Jeżeli z protokółu zajęcia wynika, że z ruchomości należność nie będzie w całości zaspokojona, albo jeżeli osoby trzecie zgłosiły prawa, uzasadniające zwolnienie zajętej ruchomości od egzekucji, albo wreszcie, gdy egzekucja nie doprowadziła do zupełnego zaspokojenia poszukiwanej należności, sąd na wniosek urzędu skarbowego nakaże dłużnikowi złożenie wykazu swego majątku oraz przysięgi, że ze swego majątku świadomie niczego nie zataił i że wykaz jest prawdziwy i zupełny. Do wyjaśnienia majątku mają poza tern zastosowanie przepisy art. 622—Ó28 K. P. C.

Egzekucja z wierzytelności pieniężnych i innych niehipotekowanych praw majątkowych odbywa się wedle następujących prawideł: Mianem wierzytelności pieniężnych objęte są należności, wypływające z zobowiązania osoby trzeciej do zapłaty wierzycielowi pewnej sumy pieniężnej, przyczem prawny charakter tego obowiązku może być rozmaity; może on opierać się zarówno na tytule obligacyjnym, prywatno-prawnym i publiczno-prawnym (np. pobory urzędników publicznych), jak też na tytule spadkowym lub rzeczowym. Mianem zaś praw majątkowych objęte są wszystkie prawa majątkowe poza własnością ruchomości i nieruchomości oraz poza wierzytelnościami pieniężnemi. Może to być prawo, z mocy którego dłużnik zobowiązanego ma zobowiązanemu wydać ruchomość, albo zobowiązany może żądać podziału majątku; może to być także prawo polowania, rybołówstwa, dożywocie (wymowa, wymiar), użytkowanie, prawo wypływające z dzierżawy, umowy o nakład, z przemysłów koncesjonowanych, z patentu na wynalazek i t- P-

Zajęcia wierzytelności pieniężnej i innych praw majątkowych, nie związanych z posiadaniem dokumentów, t. j. przy których dokument, o ile istnieje, służy tylko dla dowodu danego stosunku prawnego, dokonywa się przez wydanie zobowiązanemu zakazu odebrania tej wierzytelności lub rozporządzania nią, a dłużnikowi zobowiązanego zakazu uiszczania należnej od niego sumy zobowiązanemu. Jeżeli zajęte ma być prawo majątkowe, nie związane z posiadaniem dokumentu, a prawo to nie ma ściśle określonej osoby, obciążonej obowiązkiem wobec zobowiązanego, wystarczy doręczenie zobowiązanemu zakazu rozporządzania tym prawem. — Urząd skarbowy może z mocy zajęcia wykonać wszelkie prawa zobowiązanego celem poszukiwania zajętej sumy lub świadczenia. Jeżeli dłużnik zobowiązanego nie dopełnia swoich obowiązków dobrowolnie, powództwo przeciwko niemu i egzekucja może być prowadzona tylko