461
GÓRNICTWO I HUTNICTWO
TAB. II. WYDOBYCIE RUDY CYNKOWO-OŁO-WIANEJ W B. KONGRESÓWCE W TYS. TONN
Rok |
Ruda surowa |
Ruda wz |
bogacona |
cynkowa |
ołowiana | ||
1913 |
69,1 |
47.7 |
2,9 |
1922 |
64,1 |
26,1 |
o.4 |
1925 |
59,8 |
5Ł2 |
i.7 |
1929 |
76,2 |
8.7 |
o.7 |
1930 1932 \ |
75,8 |
16,6 |
3.3 |
*935 > *936 J |
wydobycia nie było |
c) Małopolska posiada skupienia rud w dwóch okręgach: w okolicach wsi Czy-żówka, Lgota, Psary, Czerna oraz w okolicach Dlugoszyna, t. zw. niecka długo-szyńska. Dla obu tych obszarów charakterystyczne jest bardzo nieregularne rozmieszczenie utworów rudonośnych oraz wielka ilość wody, która w wielu wypadkach wprost uniemożliwia eksploatację. Dzięki temu, że obszary te leżą na dosyć wysokim poziomie, górne warstwy rudonośne nie mają tak silnego dopływu wody i są już prawie zupełnie wyczerpane. Niższe poziomy mają bardzo wielką ilość wody, dochodzącą do 40 m* na minutę, jak np. w kopalni Matylda koło Chrzanowa. Zawartość cynku jest bardzo różna, przeciętnie nie przekracza jednak 10—12%, chociaż zda rzają się skupienia, gdzie dochodzi ona do przeszło 20%. W niecce długoszyńskiej w Kątach wydobywano rudę ołowianą. W kopalni Matylda zawartość ołowiu w masie rudnej wynosiła ok. 10% przy zawartości cynku ok. 3%. W miarę jednak odbudowy tego gniazda zawartość rudy ołowianej zmniejszała się, natomiast wzrastała zawartość cjmku.
Wydobycie rudy cynkowo - ołowianej w Małopolsce, skutkiem wielkiej nierówno-mierności zalegania i dużego dopływu wody, odbywało się w bardzo ograniczonych rozmiarach i poważnego przemysłowego znaczenia nigdy nie miało. Największą kopalnią w tej dzielnicy była kopalnia Matylda w Kątach koło Chrzanowa, należąca obecnie do sp. Gitsche; roczna produkcja tej kopalni dochodziła do 7 000 tonn rudy wzbogaconej. Kopalnia ta w 1918 r. została zatopiona: po odwodnieniu została ponownie uruchomiona w połowie 1927 roku, skutkiem jednak coraz większego zubożenia rudy w ołów i niezmiernie wielkiego dopływu wody została zatrzymana w 1930 r. i do dziś pozostaje nieczynna. Inne kopalnie, które nie dawały poważniejszych ilości, obecnie również nie pracują.
Wydobycie rudy cynkowo - ołow ianej w Małopolsce przedstawiało się następująco (w tys. tonn):
TAB. III. WYDOBYCIE RUDY CYNKOWO-OŁOWIANEJ W MAŁOPOLSCE W TYS. TONN
Rok |
Ruda surowa |
Ruda wzbogacona | |
cynkowa |
ołowiana | ||
1913 |
22,6 |
J.5 |
7.* |
1922 |
0.4 |
. | |
1925 |
brak danych | ||
1929 |
99.7 |
- |
9.0 |
1930 |
32,2 |
- |
— |
1932 I | |||
*935 f |
wydobycia nie |
było | |
1936 J |
Ogólne wydobycie rudy wzbogaconej w całej Polsoe wynosiło (w tys. tonn):
TAB. IV. OGÓLNE WYDOBYCIE RUDY WZBOGACONEJ w CAŁEJ POLSCE W TYS. TONN
Rok |
Ruda wzbogacona | |
cynkowa |
ołowiana | |
1913 |
501.7 |
57.2 |
1922 |
238.6 |
*5.7 |
1925 |
375.3 |
20,7 |
1929 |
370.5 |
16,0 |
*930 |
4I2#2 |
*7.* |
1932 |
73.* |
5.5 |
*935 |
*37.9 |
6,i |
*936 |
*43.3 |
5.9 |
2. Wzbogacanie rud i przygotowanie do wytapiania. Jak już było wskazane wyżej, rudy cynkowo-ołowiane wydobywane są w takiej postaci, że wymagają specjalnego przygotowania w celu oddzielenia poszczególnych pierwiastków cynku i ołowiu oraz podniesienia ich zawartości w rudzie. Robi się to przy pomocy t. zw. płókania rudy, które jest oparte na dwóch zasadach: 1) na różnym ciężarze właściwym tych dwóch metali i skały płonnej, t. zw. płóczka grawitacyjna i 2) na właściwości pewnych gatunków rud wypływania na wierzch przy mieszaniu ich ze specjalnie wywoływaną w mieszaninie pianą, t. zw. płóczką flota cyjną.