849
MALAJSKI ŚWIAT
1924/26 2,211.000 „ 1927/29 3,272.000 „ *930/32 4,863.000 „
*933/35 4.507 000 „ 1936 3,590.000 „
a plantacje kauczuku brazylijskiego (Hevea brasiliensis), rozpoczęte w r. 1907, czynią zeń przy dzisiejszym popycie na gumę jeden z najważniejszych obszarów plantacyjnych ziemi. Na wspaniały rozwój produkcji kauczuku obok wyjątkowych warunków klimatycznych wpłynęła bliskość masowej podaży pracy w trzech najgęściej zaludnionych obszarach Azji — w Indjach, południowych Chinach i Jawie. Około r. 1912 (por. tabl.) wybuchła prawdziwa gorączka kauczukowa.
Produkcja kauczuku, (średnie 3-letnie 1912—37)
28,5% produkcji świat.
45.4 ..
5*.8.,
5*.* ..
42.5 ..
45.5 ..
52,3 ..
48.5 4*.3 ..
Wnet jednak okazały się złe strony monokultury — zbyt ścisła zależność od konjunk-tury gospodarczej. Razem z wahaniem wytwórczości kauczuku rosła i kurczyła się ludność: w r. 1929 było więcej niż 4 500 000 mieszkańców, spis w r. 1931 wykazał 4 346 000, 1936 r. z poprawą konjunktury na kauczuk i cynę ludność wzrosła do 4700000. — Ciekawy jest jej skład: spis z r. 1931 wykazał 1 165 000 urodzonych w Chinach, 487 000 w Indjach brytyjskich i 119 000 w Indjach holenderskich. Reszta — 59% ludności — to ludność miejscowa. Singapur na 587 000 mieszkańców liczy 441 tys. Chińczyków i tylko 25% Malajów. Georgetown liczy iŚo 000 mieszkańców, Kuala Lumpur — 114 000. Najgęściej ludność skupiona jest na rolniczem wybrzeżu zachodniem. Wartość wywozu na 1 mieszkańca jest bardzo wysoka. W r. 1932 wywóz spadł do 25% wartości z r. 1929. W r. 1936 równał się około 1,8 miljarda zł.
Daleko poza znaczeniem gospodarczem półwyspu wyrasta Singapur swoją funkcją komunikacyjną i strategiczną. Jest on jednym z największych portów świata, a jako baza morska nie ma równej sobie w impe-rjum brytyjskiem. Panuje na przejściu między dwoma kontynentami i dwoma morzami i jest filarem potęgi Albjonu.
2. Malajski archipelag. Malaj ski archipelag składa się z 2 000 wysp rozrzuconych na powierzchni 7 miljonów kmł, z czego na wyspy przypada 2 miljony. Z 400 wulkanów
0 charakterze „stożków mieszanych" 80 było czynnych w czasach historycznych. Położenie pomiędzy dwoma kontynentami i dwoma oceanami wpływa na klimat archipelagu. Symetryczny układ względem równika czyni go dziś i na przyszłość czołowym obszarem plantacyjnym w gospodarstwie globu. W żadnym miesiącu średnia temperatura nie opada poniżej 25°, a na wysokich poziomach poniżej 20°; opady zmniejszają się naogół ku wschodowi i południowi. Bujne lasy tropikalne zajmują większą część archipelagu — około 1 500 000 km*. Na poziomach 800 do
1 000 m są lasy bambusowe, w wyższych re-gjonach las się przerzedza, a od I 500 m, w strefie mgieł, olbrzymie mchy są fanta-stycznem podszyciem lasów. — Aktywność gospodarcza archipelagu Malaj skiego widoczna jest z następujących liczb (w odsetkach produkcji i obrotów światowych 1934 do 1937 r.): ryż — 9% produkcji, herbata 17%, kawa 5%, konopie manila 100%, cukier trzcinowy (1937 r.) 14%. Wywóz: orzechy kokosowe 12%, kopra 63%, kauczuk 39% — razem zaś z półwyspem Ma-lajskim 80%, cyna 20%. — razem z półwyspem Malajskim 52%, pieprz 87%. W wywozie herbaty stoją Indje holenderskie na trzeciem miejscu, tytoniu na drugiem, benzyny na trzeciem. Miarą politycznych interesów są komunikacje obsługiwane przez Holandję, Stany Zjednoczone, Anglję i Ja-ponję. Komunikacja lotnicza posiadłości holenderskich wykazała w 1936 r. 10 800 przylotów i odlotów (z czego 33% przypada na Batawję). Silny jest związek komunikacyjny Filipinów z Japonją. W komunikacji z Jawą Japonja stoi na czwartem miejscu (po Norwegji). Stosunki japońsko-holender-skie są jednem z głównych zagadnień polityki międzynarodowej. Z trzech Dram morskich archipelagu Malaj skiego Singapur i przylądek Jork należą do Anglji, a morza wewnętrzne Filipinów, gdzie znajdują si j wielkie stacje benzynowe i węglowe oraz 7 baz lotniczych, są pod kontrolą Stanów Zjednoczonych. Aktywności gospodarczej Holandji w archipelagu nie równa się jej pozycja strategiczna.
3. Malajowie. Nazwę Malayu wymieniają księgi chińskie w VII w. po Nar. Chr. Rasę malajską jako „piątą" wprowadził do nauki Blumenbach (1775 r.). Ale wnet poznano, że nie jest to rasa fizyczna ściśle określona, a rasą tą objęto także i Polinezyjczyków. Dziś Polinezyjczycy uchodzą jako rasa dla