Magazyn 5
87

PUSTELNIA W GÓRACH    i8i

nach, i gdzie — panowała cisza. I tylko daleko, w głębi huczała kolumna spadającej wody, leciały od niej bryzgi. Potok płynął tu bez szmeru, nieporuszouy prądami wód, jego zasilających łożysko; płynął spokojny, odbijając w sobie ze skał zwieszające się dęby i buki, wystające urwiska i pęki promieni słonecznych. A tam dalej znowu nagle, niespodzianie przeginały się wody poza zrąb urwiska i nadmiar ich leciał z wściekłością, z rykiem roztrącał się o skały i białą pokrywał się pianą.

—    Ot, gdzie kąpały się niegdyś nimfy i najady! — rzekł Paweł.

—    Dobre to, ale znowu nam grozi, że czasu dużo zmarnuje-