Magazyn 525

PBSTELNIA W GÓRACH 219

go, że odeszłaś... Łudziłem się, że i Ciebie wyrwę stąd, powiodę napowrót w rzucony świat... Duszno mi, ciasno wśród was... Brak mi... litości i ofiary. Bo to co wy uważacie za ofiarę, to zrzeczenie się wygód, ciężka praca fizyczna, jest niczem dla mnie, jest narkotykiem, którym każdy pijak tłumi swoje sumienie. Już nieraz mówiliśmy o tern z Panią...

—    I znów odpowiem Panu to samo. Przedewszystkiem trzeba poprawę zacząć od siebie, od tego, aby nie żyć z cudzej pracy...

Paweł zmarszczył brwi.

—    Wiem, wiem... słyszałem. Ale wy mylicie się, przypuszczając, że teraz pracując na roli i własnemi rękami dobywając