NDIGCZAS0034762578

260 Kronika

Analogiczne studja nad zespołami roślin-nemi prowadzone były w latach 1923 i 24 przez S. Kulczyńskiego w Pieninach. Zbadane zostały przedewszystkiem naskalne zespoły roślinne pasma Skalic, zasadniczo różne od zespołów sadowiących się na wapieniach tatrzańskich. Na skalicach pienińskich żyją obok siebie dwa różne zespoły, jeden o typie górskim drugi o typie stepowym, oraz resztki trzeciego zespołu utworzonego przez sosnę, zdradzającego pewne pokrewieństwo z zespołami sosny na wapieniach płyty środkowo — rosyjskiej. Wykonane zostało również zdjęcie kartograficzne zespołów roślinnych na przestrzeni od Czorsztyna po Wysokie Skałki.

S. K.

Prace faunistyczne tatrzańskie od roku 1920, Lata ostatnie przyniosły następujący szereg prac naukowych, wykonanych przez badaczy polskich, a poświęconych całkowicie lub częściowo faunie Tatr i Podhala :

1)    Błędowski R. i Kraińska K. Materjały do fauny Ichneumonidów Polski Cz. I, Polskie Pismo Entomol. T. III zesz. 1—2 1924.

2)    Dziędzielewicz J. Owady siatkoskrzydłe ziem Polski. Rozpr. i Wiadom. z Muz. im Dzieduszyckich. Tom. III i IV 1919— 1920.

3)    Fudakowski J. Znane i nowe stanowiska Boreus chiemalis i B. Westwoodi. Polskie Pismo Entomol. T. II zesz. 4, 1923.

4)    Tenże. Ważki (Odonata) rowu dunajeckiego. Tamże T. III, zesz. 3, 1924.

5)    Jakubski A. Mapa faunistyczna Polski w Romera „Atlasie Polski Współczesnej Zeszyt I, Lwów 1924.

6)    Kinel J. Kilka słów o flisakowatych (Haliplidae) ziem polskich. Arch. Tow. Nauk. Lwów. Dział III, Tom 111, zesz. 2, 1922.

7)    Tenże. Notatki koleopterologiczne z Polski. Polskie Pismo Entom. T. II, zesz. 4, 1923.

8)    Kozikowski A. Przyczynek do znajomości chrząszczów Polski. Rozpr. i Wiad. Muz. im. Dziedusz. T. V — VI wyd. 1922.

9)    Krasucki A. Przyczynek do poznania fauny pluskwiaków (Hemiptera) krajowych, tamże,

10)    Tenże. Materjały do poznania pluskwiaków wodnych (Rhynchota — Hetero-ptera — Aąuatilia); tamże Tom. IX wyd. 1924.

11)    Kulmatycki Wł. Mrówki niektórych okolic Małopolski. Spraw. Kom. Fizjogr. Kraków. Tom. 53 — 54 1920.

12)    Kuntze R. Rasy Biegacza wręgatego (Carabus cancellatus) na ziemiach polskich. Polskie Pismo Entomol. T. II, zesz. 2, 1923.

13)    Liberak M. A. Kornik w lasach Tatr Polskich. Zakopane 1924.

14)    Lityński A. Etude eritiąue sur la repar-tition des Cladoceres dans le Tatra. Ann. Biol. Lac. XI. 1923.

15)    Łomnicki J. Spis ryjkowców rodzaju Rozpucza Muzeum im. Dzieduszyckich. Rozpr. i Wiad. Muz. im. Dziedusz. T. IX wyd. 1924.

16)    Mazur E. Nowe dla fauny polskiej gatunki i odmiany chrząszczy oraz nowe rozsiedlenia cz. I i II. Polskie Pismo Entomol. T. I i II 1922— 1923.

17)    Tenże. Pteroloma forstroemi w polskich Tatrach, tamże. Tom II, zesz. 2, 1923.

18)    Noskiewicz J. Przyczynek do znajomości fauny żądłówek Tatr polskich. Kosmos 1920 r. .

19)    Tenże. Żądłówki nowe dla Małopolski. Polskie Pismo Entomol. T. I, zesz. I, 1922.

20)    Poliński Wł. Anatomiczno — systematyczne i zoogeograficzne studja nad Heli-cidami Polski. Buli. intern. Acad. Pol. Sc. et Lettr. 1924.

21)    Pruffer J. Studja nad motylami Tatr polskich. Spraw. Kom. Fizjogr. Kraków. T. 57, 1923. (Francuskie streszczenie w Buli. intern. Acad. Polon. Sc. et Lettres 1922).

22)    Stach St. Przyczynek do fauny motyli Podhala, tamże T. 57, 1923.

24)    Stecki K. O świstaku w Tatrach. Ochrona Przyrody zesz. 3, 1922.

25)    Stefański W. Nicienie zamieszkujące mchy z okolic Zakopanego. Buli. intern, Acad. Polon. Sc. et Lettres, 1923.

26)    Wagner A. Przyczynki do fauny mala-kozoologicznej Europy środkowej. Prace zoolog. Polsk. Państw. Muz. Przyrodn. T. 1. zesz. 2 — 3, 1922.

Prace wymienione pod 1, 2, 3, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 15, 16, 19, 20 i 26 zawierają tylko częściowo materjały tatrzańskie. Wśród nich wysuwa się na pierwsze miejsce gruntowna, niemal monograficzna praca Wł. Polińskiego (20), w której zbadane zostały szczegółowo pod względem morfologicznym i etologiczno — zoogeograficznym wszystkie (13 gatunków) Helicidy tatrzańskiej. Notatka E. Mazura (17) omawia etologję chrząszcza ‘Pteroloma forstroemi, będącego W naszych Tatrach reliktem z epoki lodowcowej. Obszerna praca J. Pruffera (21), poświęcona motylom Tatr polskich, daje cały szereg nowych dla Tatr gatunków; ogólne wyniki są następujące: fauna tatrzańska motyli większych ma wiele cech wspólnych z alpej-