page0049

47 -

skieli zatrzymało się przed jaskinią, taką między sobą mając rozmowę, którą królewicz słyszał:

—Założyłbym się,—mówił jeden, wskazując na jaskinię—że się tu schował.

__Niepodobna — odpowiedział drugi —

bo wchodząc, byłby popsuł tę sieć pajęczą.

I obadwa żołnierze precz poszli, królewicz zaś padając na kolana, i wznosząc ręce do nieba, zawołał: „Dzięki ci wszechmocny Boże! Wczoraj zachowałeś mi życie za pomocą muchy; a dziś siecią pajęczą zasłoniłeś mię od nieprzyjaciół.”

Widzicie dziatki, że Pan Bóg nic na próżno nie stworzył, wszystko co uczynił, służy ku dobru naszemu.

XXI,    R.Y ROKU.

—Mój ojcze! żeby to zima nigdy się nieskończyła!—mówił mały Henryś, wracając z przejażdżki jednokonnemi saneczkami. które mu ojciec kupił — jaka to rozkosz jeździć w zimie; po gładziutkićj dro-Ize konik leci jak ptaszek, i mnie się zdawało, żem miał skrzydła i leciał. Och! żeby & zima zawsze trwała.