page0015

Recyja — Reddiga    7

sków, którzy przed nazwą Gallów z dolin Padu schronili się w góry. Nowsze-mi czasy Niebuhr i Otfryd Muller uznali w nich plemie Rasena, niegdyś nad całą Etruryją panujące. Zdanie to podzielał L. Steub i uważał Retów za plemie pelasgijskie, w piśmie swojem Ober die Urbewohner Ratiens und ihren Zusamenhang mit den Etrusken (Munich, 1813), sprowadzając nazwy miejscowe retyjskie do brzmień etruskich, gdy tymczasem Zeuss w rozprawie: Die Deutschen und ihre Nachbarstdmme (Munich, 1837), dowodzi jakoby sama miazga Retów była celtycką, a tylko drobne ludy podalpejskie, jak: z rzymianieni Euganowie (r. 120 przed Chr.) nad jeziorem Garda, Kamunowie (we Vcil Camonica) nad jeziorem Jseo, Lepontijowie u stóp góry A (lula (św. Go-tarda), pochodzie mogą od Etrusków. Rozboje i napady Retów na Helwecyję, spowodowały zajęcie ich kraju przez Rzymian w r. 15 przed Chr. za Augusta, który dwa wojska wysłał przeciwko tym ludom. Jedno pod wodzą Tyberyju-sza wtargnęło przez dolinę Renu, drugie pod Druzusem przez Tyrol południowy. Pierwsze poskromiło Wenonów (nad jeziorem Boden), Brigantijów (Bre-genz) ł Estijonów z miastem Campodunum (Kempten); drugie zaś Jsarcijów (w dolinie Eisach), Wenosków (Vinschgau), Breunijów (przez górę Brenner w wyższej dolinie Jnny), Genaunijów (w niższej dolinie Jnn’y). Foczem oba wojska pobiły także Windelików na wyżynach bawarskich, a Recyja w pro-wincyję rzymską zamienioną została. Rozdzielono ją, znacznie później na Raelia prima (południowa) i Raetia secunda (północna) którą z Windelicyją połączono. Przez te ostatnią dwa Rzymianie poprowadzili trakty do miasta Augusta yindelicija (Augsburg). Język łaciński wcześnie się tu upowszechnił; ślady jego są w romańskiej gwarze Gryzonów i tyrolskich dolin Gróden i En-neberg, w której wszakże napróżno usiłowano dopatrzeć pierwiastków etruskich. Ku końcowi V stulecia podbił Rebyję Teodoryk, później rozerwali ją między siebie Bojoarowie, Alemannowie i Longobardowie.

ReZCÓ, zamek na Szląsku, sięgający czasów pogańskich. Już jest wspomniany w r. 1154 w najdawniejszym dyplomacie biskupstwa wrocławskiego. W jego okręgu leżały dobra biskupie. Od r. 1203—1290 siedmiu liczą kasztelanów Reezeńskich^ Leżał on na prawym brzegu Odry, mila od Oławy, otoczony wałem który miał 580 stóp obwodu. Odra fossy jego wypełniała. Na początku XIV wiekn, zamek ten zniszczał w r. 1310.    K. Wl. W.

Reczuszki, mąka pszenna rozczyniona mlekiem i drożdżami, rzuca się wglotach na roztopione masło lub szmalec. Reczuszki przybierają kształt spłaszczonych pączków, i dają się na stół jako leguinitia, do których bywa używaną śmietana, lub owoce smażone, albo soki.

Redaktor, dosłownie porządkujący albo urządzający (od łacińskiego słowa redigere), tak nazywa się głównie wydawca i układacz dzieł peryjody-cznych i encyklopedycznych, w ogóle zbiorowych.—Redakcjjją nazywa się albo czynność redaktora, albo skład osób zajmujących się tą czynnością, w którym to ostatnim razie jeden zwykle bywa redaktorem głównym, naczelnym, a przytem albo sam jest odpowiedzialnym względem rządu co do zachowania przepisów o prassie, albo też odpowiedzialność te zlewa na jedną z innych osób do redakcyi wchodzących.    F. //. L.

Redcliffe (vice-hrabia de), tak od 1853 r. nazywa się znany dyplomata angielski Stratford Capning (ob.).

Reddiga (Józef), jeden z celniejszych mówców kościelnych nowożytnych, kanonik kijowski, prałat, kusztosz żytomirski i officyjał tejże katedry. 3\ieuo-spolity mówca, nim z Łucka katedra do Żytomierza przeniesioną została,