page0075

— 61 —

2.    Wychowawca nie ma przed sobą ogólnego życia, lecz pewne ściśle oznaczone indywidualne isloty, z których każda ma swoją właściwą cechę. Nauka o wychowaniu musi przeto:

C) zwrócić także uwagę na te zasady, jakie muszą być uwzględnione przy postępowaniu z pojedynczemi indywidualnymi osobnikami. To stanowi trzecią część nauki o wychowaniu.

3.    Życie cielesne odbywa się zapomocą czynności rozmaitych systemów organicznych, które stanowią cielesny organizm. Zazwyczaj dzielą je na dwie grupy: na organa wegetatywne, i na organa życia senzytywnego. Oparciem i ochroną tychże jest system kostny. Nauka więc o fizycznem wychowaniu ma bardzo ważne zasady do omówienia:

I.    ze względu na pielęgnowanie systemu wegetatywnych organów,

II.    ze względu na pielęgnowanie systemu senzytywnych organów^r,

III.    ze względu na pielęgnowanie systemu kostnego,

IV.    „    „    organizmu w ogóle.

4.    Duchowe życie objawia się jako pojmowanie, czucie i chcenie; psychiczne wychowanie ma tedy zajmować się kształceniem:

I.    władzy pojmowania,

II.    władzy czucia,

III.    władzy chcenia.

5.    Indywidualne właściwości są przedewszystkiem o-parte na:

I.    na przyrodzonem usposobieniu,

II.    na temperamencie,

III.    na zdolnościach i talentach,

IV.    na płci,

V.    na wieku.

G. Jeżeli przy omawianiu tych zasad uwzględniamy szczególniej szkolne wychowanie, to jednakowoż nie możemy całkowicie pominąć domowego, a to z następujących powodów :

a) Szkoła r dom zawisły od siebie w różnoraki sposób i są ze sobą nawzajem złączone.

http://rcin.org.pl