page0060

50

a Papież, wyprawił do Polski Jakóba Welletrana z zakonu św. Franciszka, ażeby sprawdził to^x co mu podano o zmarłym biskupie. Nikt spisanym słowom świadków nie zaprzeczył, jednak coraz nowe mnożyły się trudności, gdyż będący przy Innocentym kardynał Reginaldus (późniejszy Papież pod imieniem Aleksandra IY) powtarzał ciągle, że to przedawniona sprawa. Znowu tedy posłowie polscy w zasmuceniu nad niepowodzeniem swojem przybyli do Rzymu, szukając poparcia u kardynała Gaetani. A on im rzekł:

„Nie argumentów wam trzeba ale mocy Boskiej; proścież tedy waszego błogosławionego, kiedy u was'cudami sławny, niechże się i u nas takim pokaże dla chwały kościoła i pociechy wiernych/'

Te słowa pokrzepiły posłów polskich na duchu, bo wierzyli, że świątobliwy biskup jest ich potężnym u stóp Boga orędownikiem i nie zwątpili o jego pomocy. Zaczęli się więc modlić, wyglądając ratunku, a w tym właśnie czasie zdarzyło się, że Reginaldus zapadł na zdrowiu i to tak niebezpiecznie, że już się czuł bliskim śmierci. — Gdy wśród bezsennej nocy nad ubiegłem życiem rozmyśla, widzi przed sobą męża w szatach biskupich.