page0063

53

tanie jest możliwem? Jakkolwiekbądź, przeniesienie regularnych i zupełnie równomiernych drgań kamertonu za pośrednictwem nerwów (rozgałęziających się w przedniej ścianie żołądka) do mózgu, jest prostszym procesem aniżeli przeprowadzenie nieskończenie szybszych drgań światła, przy przypuszczalnem czytaniu skórą okolicy żołądkowej być by mogło. Niezależnie wreszcie od tej ilościowej różnicy między dwoma źródłami pobudzenia ruchów złożonych (drgającego kamertonu i oświeconego pisma lub innego przedmiotu), należy sobie przypomnieć, że przy słyszeniu i widzeniu, ruchy złożone wychodzące ze źródła pobudzenia, najpierw muszą dojść do organów zmysłów (ucha, oka), tu rozłożyć się na swe części składowe i dopiero przez odpowiednie nerwy zmysłów doprowadzonemi być do mózgu. Drgania skóry okolicy żołądkowćj, mogą też wprost po dolnych częściach klatki piersiowćj przejść na szkielet głowy (czaszkę), a ztąd na zakończenia obwodowe nerwu słuchowego się przenieść —gdy przejście drgań świetlnych ze skóry na błonę siatkową oka jest zupełnie niemożliwe. Rozmaite drgania świetlne tylko przez siatkówkę (jak to ma miejsce przy widzeniu) mogą dochodzić do mózgu i tam wrażenie formy i barwy wywoływać.