ROZDZIAŁ II.
Człowiek jest istotą złożoną z duszy i ciała. — Jakie jest to połączenie ? — Bła.d Platona. Dusza jest formą substan-cyalną ciała. — Wyjaśnienie teoryi scholastycznej o matę ryi pierwszej i formie substancyalnej. Dusza udziela ciału swego bytu. — Dualizm Platoński. — Trzy systemy: „Harmonia z góry ustanowiona11, Lmbnitza; „Przyczyny ckazyonalne“, Kartezyusza; „Wpływ fizyczny44, Geu-lincx’a. Błąd Monopsychistów. — Dusza indywidualna w każdym człowieku. — Trychotomizm. — Dusza jest pierwiastkiem potrójnego życia. Siedziba duszy. — Dusza — siłą_ twórczą, — budowniczy ciała.
Dotąd zastanawialiśmy się nad duszą, która objawiła się nam w swych funkcyach psychicznych, wyrażonych w mowie. Trzymając się metody empiryezno-racyonalnej, analizowalizowaliś-my mowę ludzką w tern, co wyraża i w skutkach, jakie wywołuje, i doszliśmy do przekonania, że prócz ciała jest w nas odrębny pierwiastek, niemateryalny, pojedynczy, duchowy, pierwiastek od ciała niezależny w swej' istności i w wykonywaniu aktów rozumu i woli.
Wszelako, to rzecz oczywista, że jeżeli ciała wogóle nie mają nic wspólnego z moją duszą myślącą, jest atoli jedno ciało, które uważam za