page0093

koniecznym jest dopływ krwi do poddanego badaniu członka— jakotóż dowodzące trwałości pobudzenia, które niewłaściwie nazwano utajonym tężcem—nie skurcz bowiem, nie tężec, lecz pobudzenie pozostaje utajonem.

W tym celu, po podniesieniu np. ręki do góry, aby odpływ krwi żylnćj ułatwić, gdy ta cokolwiek zblednie, przewiązuje się rękę w ramieniu chustką —lub co lepiój by ucisk był silniejszy i jednostaj-niejszy, rurką gumową — następnie opuszcza się rękę i robi kilka pociągów magnetyzerskich. Pomimo wykonania tych pociągów przekonamy się, że ruchy ręki o tyle tylko są utrudnione o ile ucisk ramienia im przeszkadza. Lecz odwiążmy rurkę, a zobaczymy, że ręka natychmiast ulegnie tężcowi w całój jego sile. Po przewiązaniu jój ponownem, kurcz znów ustąpi i ruchy dowolne powrócą. Zdjąwszy znów opaskę, przekonamy się że tężec jeszcze silniejszy niż poprzedni się pojawi.

Powtarzając to doświadczenie kilka razy, zobaczymy, że tężec stopniowo wzrasta, nakoniec dochodzi do tego, że staje się nieznośnym dla poddanego doświadczeniu. Doświadczenie to, które wspólnie z D-rem Fritsche, dziesiątki razy robiłem, przy zupełnie zachowanej przytomności umysłu naszego medium, najdoskonalej się też udaje i w stanie hypnotycznym.

Przekonywanie więc publiczności przez p. Donato, że przekłucie ramienia, nawet grubą szpilką,